Kat z Płaszowa recenzja

"Kat z Płaszowa" to oparta na faktach historia komendanta obozu koncentracyjnego, którą spisał Max Czornyj.
Głównym bohaterem książki jest Amon Göth, urodzony w Wiedniu w 1908 roku. Przez pierwsze kilkadziesiąt stron książki, dowiadujemy się wiele o jego rodzinie, początkach "kariery" w partii i dążeniu do osiągnięcia maksymalnej władzy. Jak sam mówił o sobie Amon, chciał być panem życia i śmierci, więc musiał wdrapać się na sam szczyt nie obawiając się upadku. Największym sukcesem, który mógł sobie przypisać, było posiadanie własnego obozu zagłady przeznaczonego dla tych których tak bardzo nienawidził - Żydów. Jego zadaniem było m. in. oczyszczenie ulic Krakowa z obywateli gorszego rodzaju i umieszczeniu ich w obozie, w którym pracowali, mieszkali i umierali. Göth był jednym z najbardziej bestialskich zbrodniarzy wojennych, o których słyszał świat. Nie wiem jakim określeniem trzeba opisać człowieka, który bez mrugnięcia oka wydawał rozkazy śmierci na tysiące ludzi, zabijał kobiety i dzieci też.
Największym rozczarowaniem, jakie spotkało mnie przy lekturze tej książki, był zbyt wolny bieg wydarzeń. Wiem, że czytelnik powinien być zapoznany z historią bohatera, żeby móc wczuć się w jego postać i lepiej zrozumieć motywy działania, ale byłam przyzwyczajona do poprzednich książek Czornyja, gdzie akcja nie pozwalała oderwać mi się od książki, tutaj zdecydowanie mi tego zabrakło i od samego początku byłam lekko rozczarowana.

Cała książka napisana jest w taki sposób, gdybyśmy siedzieli obok Amona, a on opowiadałby nam historię swojego życia pijąc herbatkę i przegryzając herbatniczkiem. Można by powiedzieć, że lekko i przyjemnie, choć historia ta zdecydowanie do takich nie należy. Rzeczywiście muszę przyznać, że opisy wykonywanych egzekucji nie należały do najłatwiejszej lektury, ale każdy kto sięga po tego typu książkę, powinien się spodziewać, że coś takiego może w niej zastać, a ten kto jest zszokowany, chyba lekko udaje ;)

Tą rzeczą, która bardzo mi się podobała, był bardzo precyzyjny opis tych mniej szokujących detali, który pokazuje, co w takich sadystycznych poczynaniach jest najgorsze. Już nie same morderstwa tych niewinnych ludzi uderzyły mnie najbardziej. Komendanci obozów właściwie przysłowiowo śmiali się tym ludziom w twarz i uświadamiali, że w niemieckich/austriackich oczach są tylko nic nieznaczącym ścierwem. Przykład? Zmuszenie żydów do zburzenia synagogi i z powstałych gruzów, wyłożenie drogi prowadzącej do obozu.
Max Czornyj opisuje wiele innych, bardzo drastycznych metod znęcania się nad więźniami, robiąc to w sposób, który przyprawia o ciarki na całym ciele.

Być może, w ostatnich latach powstała pewnego rodzaju moda na pisanie książek wiązanych z obozami koncentracyjnymi i niektórym chyba zaczyna to powoli przeszkadzać, ale ma to swoje plusy. Wielu młodych ludzi poznaje ważne historie, których nie usłyszą w szkole, a każdy, kto zainteresował się tą historią, powinien sięgnąć po "Kaci z SS. Nazistowskie bestie."