Schronisko recenzja

Elissa ma trzynaście lat i jest utalentowaną szachistką. Wychowuje ją mama, która wspiera ją i kocha nad życie. Elissa bierze udział w Ogólnoangielskim Młodzieżowym Grand Prix w Szachach i bardzo pragnie ten turniej wygrać. To marzenie jej i jej mamy. Marzenie, które niestety nie ma szansy się spełnić. Wychodząc na chwilę z turniejowej sali, zostaje porwana. Budzi się w zimnej celi, przykuta łańcuchami do ściany, nie mając pojęcia kto i dlaczego dokonał tego okrutnego czynu. Czym zawiniła? Co zrobiła?

Elijah ma dwanaście lat, tak przynajmniej mu się wydaje. Ma wysoki iloraz inteligenci, tak przynajmniej twierdzi Magiczna Annie, która jest jedyną prawdziwą przyjaciółką Elijaha. Mieszka w Miasteczku na Kółkach, zawsze pomocna, zawsze doradzi, no i ma telewizor!
Elijah zna okolicę jak własną kieszeń, Las Tajemnic nie ma przed nim tajemnic. Nic więc dziwnego, że wkrótce trafia do miejsca, w którym uwięziona została Elissa.

Dla Elissy spotkanie Elijaha to nadzieja na bezpieczny powrót do swojej mamy. Wierzy, że chłopak jej w tym pomoże. Jednakże, z biegiem czasu, przekonuje się, że ten ma wobec niej zupełnie inne zamiary.

Przed Elissą najważniejsza gra jej życia: gra o przetrwanie. Kto wyjdzie z niej zwycięsko?

Znowu poszłam za głosem tłumu. Wszyscy tacy zachwyceni, jakaż to nieprzeciętna lektura, jaki wspaniały debiut, ach i och! Cóż… nie było tragedii, to fakt, ale daleko tej książce do miana arcydzieła, jak to niektórzy określają. Dla mnie akcja przewidywalna, w miarę szybko ułożyłam sobie swój własny scenariusz i okazało się, że miałam rację. Cóż więc to oznacza? Otóż to, że autor powiela schematy. Jeśli ktoś czyta sporo, zna mniej więcej konstrukcję dobrego thrillera i ta pozycja niczym go nie zaskoczy. Brak tu efektu WOW, na który liczyłam, którego oczekiwałam. Jak powiedziałam wcześniej, tragedii nie było, czytało się całkiem przyzwoicie, chociaż pod koniec odczuwałam już lekkie zmęczenie i chciałam jak najszybciej dotrzeć do końca.