Gruba. Reportaż o wadze i uprzedzeniach recenzja

Maria Mamczur to autorka po, której reportaż sięgam już drugi raz. "Żony gejów..." zainteresowały mnie na tyle, że gdy tylko zauważyłam kolejną książkę spod jej pióra, o tematyce która interesuje mnie osobiście, postanowiłam sięgnąć po nią. Muszę przyznać, że nie zawiodłam się.
Autorka już na samym początku, w pierwszych słowach podkreśla, że nie jest to poradnik jak schudnąć, jakie diety wybrać, aby lepiej wyglądać. Można powiedzieć, że wręcz przeciwnie. Ta książka pełna jest historii o nieudanych próbach schudnięcia, podejścia Polaków do osób otyłych, czy przypadków śmiertelnych spowodowanych otyłością czy próbą schudnięcia, gdzie osoby sięgały po niebezpieczne specyfiki, aby móc dostosować się do współczesnych kanonów piękna.
To co zdziwiło mnie najbardziej to hejt jaki wylewa się na "grube osoby". Wyzwiska wraz z życzeniami śmierci.
Maria Mamczur w książce opisuje również swoją własną historię, drogę do osiągnięcia wymarzonej figury. Także nie zdziwiło mnie jej emocjonalne podejście do tego tematu.
Wiele szczupłych osób nie zdaje sobie sprawy, że otyłość nie oznacza automatycznie, "siedzenia przy lodówce 24 h na dobę i jedzenie samych niezdrowych rzeczy. Owszem istnieją z pewnością takie osoby, które nie potrafią odmówić sobie fast foodów czy słodyczy, ale często pewne dolegliwości, czy zażywanie leków powodują, że człowiek wygląda w taki a nie inny sposób.
Kolejnym aspektem, który znajdziemy w książce są wypowiedzi lekarzy zajmujących się operacjami bariatrycznymi, czy znanych "grubych", którzy opowiadają swoje historie związane z ich relacją z jedzeniem, które swój początek miały już we wczesnym dzieciństwie.
Podsumowując: Ciężko mi oceniać takie książki, ponieważ są to osobiste historie różnych ludzi, ale wiem też, że skoro ktoś zdecydował się na podzielenie nimi z szerszym gronem odbiorców to mogę napisać to co o danej książce sądzę. Ja podeszłam do tego tytułu z ciekawością i rzeczywiście była to inna pozycja od tych, w których się niegdyś zaczytywałam. Nie uważam czasu na lekturę tej książki jako czas stracony, dlatego mogę polecić ją dalej.