Grzech Reeda recenzja

„Będziesz moim przewinieniem przeciwko każdemu punktowi z kodeksu klubu. Będziesz moją winą wobec wszystkich braci. Będziesz moim grzechem. Ale tylko moim.”

Elle i Reeda poznaliśmy już w pierwszym tomie, a teraz dostajemy ich całą historię. Od samego początku było wiadomo, że ona kocha jego, ale on jej nie. Tylko czy na pewno? Bo może jakieś wspomnienie które powinno być zapamiętane, zostało zapomniane przez kobietę? Jak się okazuje Elle nie miała tak idealnego życia za jakie wszyscy je brali. Nikt nie znał prawdy, ani tego co przeżywała od dziecka. Gdy poznała prawdę. Ciągle była obwiniana o wszystko i karana. A tak naprawdę nic nie było jej winą. Tylko, że ona myślała inaczej i ciągle obwiniała się za wszystko co działo się wokoło. Kilka złych podjętych decyzji sprawiło, że życie w Prescott nie było już takie bezpieczne. Kobieta staje się głównym celem klubu motocyklowego Sinner & Reapers i albo im pomoże i wyzna prawdę, albo będzie musiała zginąć z ich rąk. Reed ma się nią zając i wyciągnąć z niej informacje. Tylko, że to może nie być dla niego takie łatwe gdy do głosu dojdą uśpione od lat uczucia. Zwłaszcza, że wszyscy w klubie okazywali jej jak bardzo ją nie szanują. Czy ta dwójka ma szanse na szczęśliwe zakończenie? Bo ciągle nie dopadli wszystkich osób odpowiedzialnych za handel narządami. I co wspólnego z tym ma Elle? Jakie tajemnice skrywa?

„Słabość - oto, czym się wykazałam, pomimo tylu prób zapomnienia i wyrwania sobie z serca uczuć, którymi go darzyłam.”

Agnieszka Siepelska po raz kolejny zabrała nas w podróż do Prescott i zgraji niebezpiecznych motocyklistów którzy po raz kolejny podbijają nasze serca. Ale również do ich szalonych i nieobliczalnych kobiet, z którymi lepiej nie zadzierać bo bywają nieobliczalne i nic nie robią sobie z tego czyimi żonami są. Można by powiedzieć, że to one żądzą nimi a nie na odwrót. Poznajemy losy bohaterów z poprzednich części. Dzięki rozdziałom pisanym z ich perspektyw możemy bardziej przeżywać wszystkie emocje, a największym zaskoczeniem były dla mnie rozdziały napisane z perspektywy Nikki i Paxtona. Oni się nic a nic nie zmienili. Jak zawsze nie zabrakło humoru, ciętych ripost które wywoływały śmiech podczas czytania. Trzeba być również przygotowanym na tajemnice, akcje, ból, łzy, strach i niebezpieczeństwo. Było mi żal Elle i tego przez co musiała przejść, współczułam jej. Została ukarana, a tak naprawdę nie była niczemu winna. Była niewinnym dzieckiem które cierpiało bo ktoś się pomylił. Kilka razy łezka zakręciła się w oku, a strach i żal łapały za serce. Już za nimi tęsknie i z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Gorąco polecam wam tą serie.