Pięćdziesiąt twarzy Greya recenzja

Oj, zdecydowanie Anastasia i ja nie czytałyśmy tych samym książek...

Czytanie jej jest jak oglądanie filmu pornograficznego bez przewijania - koszmar. Nie powinno się go analizować, tylko czerpać z niego satysfakcję, do tego służy. Jednak ta fabuła tam jest i nie da się jej (w przypadku książki) ominąć, wobec czego przytłacza nas swoją głupotą i naiwnością.

Powieść przyciąga, bo jest o seksie i nic poza tym, to zawsze i we wszystkim będzie nas przyciągać. Tylko czemu to musi być stosunek tak toksyczny? Rozumiem, że niektórzy lubią dominujących facetów, ale tutaj główny bohater z pełną świadomością niszczy życie Any, wkracza z butami w jej prywatność, a ona jest na tyle naiwna, że ledwie słabo protestuje, bo ogólnie to jej się podoba, że ktoś zwrócił na nią uwagę. Gwałt? Przecież było przyjemnie. Całe teczki wiadomości na jej temat i szpiegowanie przez prywatnego detektywa? Musiał ją sprawdzić! Można tak wymieniać w nieskończoność.

Złota myśl, która nie ma najmniejszego sensu. Zbierzcie takich więcej, a pojawi się przed wami "Pięćdziesiąt twarzy Greya"!

Zostało napisanych już tyle pięknych opinii, że chyba nie mam nic więcej do dodania. Ten tytuł wywołał taką furorę w świecie literackim, że nie można też przyznać, że otwiera nową erę - powieści erotycznych.

PS: Jedna gwiazdka więcej, bo mimo wszystko lektura skłoniła mnie do paru refleksji. Na przykład czy czytelnicy i czytelniczki nie utrwalą sobie złych wzorców po tej lekturze, czy na pewno pozostanie to tylko w sferze fikcji literackiej.

PS2: Gdybym nie przekształciła odrobinę wyglądu głównego bohatera i nie dopasowała go do swojego ideału, nie byłabym w stanie doczytać do końca. Rudy?! To chyba coś nowego w romansach... albo ja jeszcze na taki nie trafiłam (to może być to, bo raczej sięgam po inną literaturę).