Czarne koty i prima aprilis recenzja

„Chociaż mało której parze noc poślubna kojarzy się ze spaniem, nowożeńcy powinni mieć się na baczności, kiedy już zacznie morzyć ich sen. Dość makabryczny przesąd głosi bowiem, że to z nich, które uśnie później, będzie żyć dłużej”. [s.126]

„Odpukiwanie w niemalowane drewno (czy też zwykłe wypowiedzenie wyrażenia „odpukać w niemalowane”) ma neutralizować zagrożenie wynikające z czyichś przechwałek lub słów wyrażających życzenie - robi się to po to, żeby „nie zapeszyć”. Dziś najczęściej po prostu mówimy: „odpukać w niemalowane drewno” - albo jedynie „odpukać” - lecz w przeszłości należało jakiegoś drewna dotknąć. […] Amerykanie, podobnie jak Polacy, mówią o „odpukiwaniu” w drewno, Brytyjczycy zaś wolą drewna „dotykać”.” [s.36-37]

„Widmowa postać wielkiego czarnego psa nawiedza ponoć miejsca morderstw i śmierci w ogóle. Już w XVII wieku opowiadano mrożące krew w żyłach historie o Barheście, czyli złowrogim czarnym psie o czerwonych ślepiach, a według niektórych opisów - bezgłowym. Legenda głosi, że nie jest to zwykły pies, a sam diabeł wcielony”. [s.74-75]

„Pecha ma przynosić odwiedzenie kogoś w nowym domu z pustymi rękami. Przesądy zalecają tutaj podarowanie drobiazgu, który będzie na pewno użyteczny dla gospodarzy, lub czegoś żywego - na przykład kwitnącej rośliny doniczkowej”. [s.217]

„Niezależnie od tego, czy upatrywano w czarnym kocie zwiastuna szczęścia czy pecha, z dawien dawna kojarzono go z nadzwyczajnymi mocami. W starożytnym Egipcie czczono Bastet, boginię przedstawianą w postaci czarnego kota, w Europie zaś koty tradycyjnie kojarzone z czarną magią. Czarny kot w roli domownika wiedźmy często pojawia się w podaniach ludowych i bajkach; wiele źródeł ukazuje również powszechność mniemania, że bywa on tak naprawdę samą wiedźmą, ukrywającą się w zwierzęcej postaci”. [s. 65-66]

„Tureccy rodzice wierzą, że nie wolno przekroczyć dziecka, gdyż nigdy nie urośnie”. [s.290]