Księga tęsknot recenzja

Autorka wydobyła z czeluści odległej historii kobietę jako taką. Może żydowskie kobiety były lepiej traktowane niż arabskie, ale fakty mówią, że niewiele. Matka nie pozostawała anonimowa, ponieważ to od niej zależało, czy dziecko zostanie uznane za Żyda. Tak stanowiło prawo. Z kart powieści krzyczy Ana córka Macieja, pierwszego skryby Heroda Antypasa. Dzięki tej relacji rodzinnej znajdujemy się blisko wydarzeń historycznych: okrutnych rządów Heroda, jego rozwiązłego życia i tragicznych okoliczności śmierci Jana Chrzciciela. Bohaterka uwikłana jest w intrygi dworu królewskiego, obserwuje ojca, który nie przestrzega żydowskich przykazań, a także matkę stwarzającą pozory i skrywającą mroczne tajemnice przeszłości. Jej przyjaciółka Tabita, buntująca się przeciwko rodzicom , którzy chcą ją wydać za mąż za starca, doznaje niezwykłego okrucieństwa. Ana zaczyna sobie zdawać sprawę, że w tym temacie nie ma żartów. Dla niej też ojciec wybrał na męża obleśnego wdowca. Zaraza teoretycznie ratuje ją od niechcianego małżeństwa, ale jej status w prawie żydowskim, staje się niewiele lepszy od statusu rozwódki.

Jezus pojawia się tu jako ratunek dla niby -narzeczonej-wdowy, której nikt nie chce za żonę. Postać Jezusa, dla chrześcijan podstawa wiary, ukazana w sposób sprzeczny z Pismem św. zazwyczaj kojarzy się z chęcią prowokacji. Sue Monk Kidd nie chce skandalizować, co zaznacza w posłowiu. Dlaczego akurat Jezus? Jest mnóstwo postaci historycznych w tamtych czasach, które mogłyby zająć Jego miejsce. Może dlatego, że był człowiekiem, który nie zawahałby się wziąć za żonę kobiety, wg żydowskich przepisów prawa, pohańbionej?

Marzenia i tęsknoty kobiety w tamtych, odległych czasach były nieważne. Najważniejszy był interes rodziny. Za czym tęskniła Ana? Chciała być pisarką, tak jak ojciec. Zresztą to on nauczył ją sztuki pisania, ponieważ to był jego zawód, misja i pasja. Poza tym miał potrzebne akcesoria, niedostępne dla zwykłego śmiertelnika. Ana również pragnie uczyć się, poznawać świat, a przy tym modli się do Stwórcy w swoisty sposób, pisząc na dnie misy swoje pragnienia tęsknoty i życzenia.

Ma dar przekazywania opowieści. Jeśli tylko ma możliwość, spisuje je i chowa. Piękna opowieść nie urażająca uczuć religijnych chrześcijan. Jezus ma wszystkie cechy przypisywane mu w Piśmie św. Pojawia się też kilka faktów z Jego życia, ale tak naprawdę jest to opowieść o Anie, młodej kobiecie, która podąża za marzeniami.