Małe życie recenzja

„Małe życie” przeczytałam jakieś dwa miesiące temu i od tamtej pory książka stale gości w moich myślach. Jest to ogromna cegła, którą czytałam bardzo długo. Nie znam nikogo, kto usiadłby i przeczytał tę pozycję jednym tchem. Powieść jest tak trudna, że potrzebowałam częstych przerw. Nie da się tego przeczytać jednym tchem.

Historia opowiada o losach czterech przyjaciół, którzy poznają się na studiach w Nowym Jorku. Każdy z nich pochodzi z innej grupy społecznej, został wyrwany z innego środowiska. Wśród tej grupy znajduje się również Jude, który jest głównym bohaterem książki. Jest to człowiek po bardzo wielu przejściach, zmagający się z chorobami i swojego rodzaju niepełnosprawnością. Co jakiś czas poznajemy historie z życia Jude'a, niekoniecznie chronologicznie. To, przez co przeszedł ten człowiek, nie mieści się w mojej głowie i bardzo często do mnie powraca. „Małe życie” wyrobiło u mnie takie przekonanie, że nie mam co narzekać na swoje życie. Być może nie zawsze jest idealnie, ale inni ludzie mają zdecydowanie gorzej ode mnie.

Bardzo dobrze wykreowane postacie to niewątpliwy atut tej pozycji. Jednych się lubi, innych się nienawidzi. Moje serce najbardziej skradł Willem, jeden z głównych bohaterów, cierpliwy, wyrozumiały i kochający.

Nie jest to łatwa lektura. Przede wszystkim jest bardzo rozwleczona, akcji nie było, aż tyle, żeby zajmować ponad 800 stron. Ta sama historia mogła być zawarta na 400 stronach. Sama akcja toczy się przez wiele lat. Poznajemy bohaterów w czasie gdy są studentami, z kolei akcja kończy się, gdy są już dojrzałymi ludźmi. Przez liczne nawiązania do przeszłości towarzyszymy naszym bohaterom przez całe ich życie.

Jest to książka o przyjaźni, o tym ile można poświęcić dla swoich przyjaciół i o tym, że przyjaźnie mogą być nawiązywane na całe życie. Jest to również książka o tym, jak złą istotą jest człowiek i co może zrobić drugiemu człowiekowi. Pewne historie nie mieszczą mi się w głowie, mimo że wiem, że takie rzeczy w prawdziwym świecie również się zdarzają. Jednak jeden człowiek nie powinien doświadczyć, aż tyle zła.

„Małe życie” jedni kochają, drudzy nienawidzą. Mnie ta historia bez reszty wciągnęła i została ze mną na dłużej. Nie jest to książka, którą można w łatwy sposób zapomnieć.