Inferno recenzja

Kolejny trafiony prezent, a więc "Inferno" na mojej półce za sprawą rodziców.

Wiele osób, krytykuje Dan'a Brown'a za jego schemat. Robert Langdon jest postacią literacką, która doczekała się swojego własnego hasła na wikipedii :
Robert Langdon (ur. 22 czerwca 1969 w Exeter) – postać fikcyjna, główny bohater powieści Dana Browna: Anioły i demony, Kod Leonarda da Vinci, Zaginiony symbol i Inferno. Jest historykiem, profesorem Uniwersytetu Harvarda, specjalistą w dziedzinie ikonografii. Interesuje się symbolami i właśnie dzięki znajomości tego tematu zostaje wplątany w zagadkowe sytuacje. Cierpi na klaustrofobię, związaną z dramatycznym przeżyciem z dzieciństwa, kiedy to przez kilka godzin przebywał w studni nie widząc możliwości ratunku. Robert Langdon jest dobrze umięśniony, przystojny jak na swój wiek, ma ponad sto osiemdziesiąt centymetrów wzrostu i jest wyśmienitym pływakiem (ps. Delfin). Według koleżanek z pracy jest typem "pociągającego profesora". Ostry i wymagający wykładowca, lecz jednocześnie człowiek, który doskonale umie się bawić i zainteresować swoim wykładem. Nie rozstaje się ze swoją tweedową marynarką, a także zegarkiem z dzieciństwa, który ma na cyferblacie wizerunek Myszki Miki. Zegarek ten ma przypominać by się nie spieszyć i nie brać życia na poważnie, jest często wykpiwany przez ludzi.
(Źródło : tu)
Przez ekranizacje już dwóch filmów kojarzymy go z jednym aktorem, którym jest Tom Hanks. I może to się wielu nie podobać, każdej osobie, ale należy znać Roberta Langdona i Dan'a Brown'a, bo wypada.

Co do samego "Inferno" odnajdujemy już dobrze znany sobie schemat, a więc :
- Robert Langdon
- piękna dziewczyna
- sprawa, która może uratować jakąś część świata/cały świat
- mnóstwo symboli i dzieł sztuki
- szybka akcja
Jeśli komuś ten schemat przeszkadza i chce się doczepić, to może faktycznie stwierdzić, że w zasadzie Dan Brown napisał cztery takie same książki. Jednak mnie osobiście on się podoba, uważam tylko, ze Langdon mógłby sobie w końcu znaleźć jakąś narzeczoną. Akcja "Inferno" rozwija się szybko, Robert Langdon budzi się w szpitalu i musi uciekać, bo zagrożone jest jego życie, ale co tam on! Zagrożony jest cały świat, przez pewnego dziwnego naukowca Zobrrist'a z jego jeszcze dziwniejszymi teoriami. Cała walka o przyszłość ludzkiego gatunku rozpoczyna się w malowniczej Florencji, w której Langdon'owi udaje się przetrwać dzięki całkiem niezłej znajomości planu miasta i pięknej nieznajomej. Co więcej po raz kolejny jego fotograficzna pamięć pozwala odkryć nam tajemnice "Piekła" Dante'go utrwalone w niezwykłych dziełach sztuki.
Dlaczego nie zdradzę więcej? Bo niestety schemat doprowadziłby Was już wprost do rozwiązania. Mimo to godne polecenia.