Gdyby ocean nosił twoje imię recenzja

O książce "Gdyby ocean nosił twoje imię" słyszałam bardzo dużo pochlebnych opinii i skuszona tymi zachwytami, postanowiłam po nią sięgnąć. Czy mi się spodobała?

Bycie innym często wiąże się z wrogością ze strony pozostałych. Bardzo dobrze przekonała się o tym Shirin- dziewczyna, która pochodzi z muzułmańskiej rodziny i nosi z własnej woli hijab. Spotkał ją przez to duży ostracyzm ze strony rówieśników, który sprawił, że dziewczyna postanowiła odciąć się od świata. Pomaga jej w tym taniec breakdance, który praktykuje z ogromną pasją. Kiedy pewnego dnia zaczepia ją Ocean- chłopak o rozbrajającym uśmiechu i specyficznym imieniu, główna bohaterka podchodzi do niego bardzo nieufnie. Czy to kolejna osoba, która chce ją skrzywdzić? Czy chłopakowi uda się przebić przez pancerz, który Shirin wokół siebie stworzyła?

Największym plusem historii jest jej tematyka. Uważam, że bardzo ważne jest szerzenie tolerancji do wszystkich, a ta książka robi to w bardzo dobry sposób. Brakowało mi jednak jeszcze dokładniejszych opisów muzułmanizmu. Co prawda sama wiem to i owo, ale myślę, że dla osób mniej obeznanych z tematem, takie przybliżenie tradycji islamu byłoby bardzo pomocne i powiększyłoby ich horyzonty jeszcze bardziej. Do tego liczyłam, że breakdance będzie w powieści odgrywał większą rolę i tutaj niestety się zawiodłam, bo jest go jak na lekarstwo.

Shirin jest bohaterką, którą nie każdy polubi, ale ja obdarzyłam ją sporą sympatią. Rozumiałam jej zachowanie i zachowawczość. Ludzie wokół niej roztaczali aurę ogromnej nietolerancji i nie dziwię się, czemu ich od siebie odrzucała.
Nie da się ukryć, że Ocean był bardzo uroczym i przekochanym bohaterem, ale w mojej opinii autorka trochę za bardzo go wyidealizowała. Mam wrażenie, ze szesnastoletni chłopak w prawdziwym życiu nie zachowywałby się aż tak dojrzale, ale może to tylko moje złe doświadczenia.

Fabuła książki jest dość powtarzalna i gdyby nie główna bohaterka i jej wyznanie, nie byłaby ona niczym wyjątkowym.

Uważam, że książka jest dobra. Napisana poprawnym językiem, z ważnym wątkiem wplecionym w fabułę i ciekawym i nieoczywistym zakończeniem, które jednak rozegrało się zbyt szybko. Czy jest ona wybitna? Moim zdaniem nie. Gdyby usunąć wątek islamofobii, nie oferowałaby sobą nic, czego nie mają inne młodzieżówki tego typu. Dobrze się przy niej bawiłam, ale nie zostanie na długo w mojej pamięci.