Ktoś, kogo znamy recenzja

Olivia mieszka w cichej i spokojnej miejscowości. Pewnego dnia do sąsiadów dociera list, w którym anonimowy nadawca przeprasza za włamania swojego syna do ich domów i myszkowania w ich komputerach. Nikt nie wie czego szukał chłopak i jakie tajemnice sąsiadów odkrył. Po osiedlu krążą plotki, ludzie próbują odnaleźć sprawcę. Do sąsiadów docierają straszne wieści. Zamordowano kobietę, do której wcześniej również się włamano.
Jak dobrze znasz ludzi, którzy mieszkają obok Ciebie? Kto zabił kobietę i czego szukał włamywacz? Jakie informacje udało mu się zdobyć?

Po książkę Shari Lapeny "Ktoś, kogo znamy" sięgnęłam po bardzo pozytywnych opiniach na temat jej wcześniejszych książek "Para zza ściany" i "Niechciany gość". To moje pierwsze spotkanie z autorką. Udane, choć kilka rzeczy mi się nie podobało, jednak o tym za chwilę. Myślę, że w przyszłości sięgnę po inne książki tej autorki.

Książkę czyta się bardzo dobrze. Styl autorki jest lekki i przyjemny. Fabuła jest ciekawa, początkowo trzymała w napięciu. Później miałam wrażenie, że przez książkę nie przebrnę, tak jakby była rozciągnięta na siłę, jednak zakończenie było ciekawe. Czegoś w książce mi zabrakło. Bardzo ciężko jednoznacznie określić mi co to takiego, ale czuję niedosyt.
Pomimo tego książka wciąga i czyta się ją naprawdę szybko.
Autorka tak wykreowała całą fabułę, że ciężko domyślić się kto jest mordercą. W sprawę zaangażowany był prawie każdy, każdy z sąsiadów miał coś na sumieniu i każdy mógł być mordercą. Miałam swój typ i podejrzenia, które okazywały się nie do końca trafne. Zakończenie naprawdę mi się podobało. Na duży plus zasługuje również to, że fabuła przedstawiona była z perspektywy każdego z bohaterów, jednak uważam, że niektóre sytuacje mogły być bardziej rozwinięte.

Książka to thriller, chociaż moim zdaniem bardziej kryminał. Jest do rozwiązania zagadka, jednak jeśli liczycie, na dreszczyk emocji i jakiś niepokój bądź przerażenie, to nie jest to taka książka.

Podsumowując. Książka jest dobra, ale nie rewelacyjna. Przekonajcie się sami.

Moja ocena to 6/10