Jasna godzina. Dziennik życia i umierania recenzja

Autorska recenzja przedpremierowa.

Główna bohaterką autobiograficznej książki pt. Jasna godzina. Dziennik z życia i umierania jest Nina Riggs, która dzieli się swoimi osobistymi radościami i smutkami związanymi z jej chorobą – rak piersi.

Nina ma 37 lat, rodzinę , 2 synów Freddiego i Bena, męża Johna, tatę, brata, przyjaciół na których może liczyć w każdej sytuacji.

Podoba mi pozytywne podejście Niny do rodziny, zwłaszcza do synów, męża Johna, który jest skryty, wrażliwy, ale mimo wszystko stara się zrozumieć żonę , a momentami umie zażartować w sposób, który nie zawsze jest do akceptacji względem codziennej sytuacji związanej z jej chorobą.

Autorytetami dla Niny są jej rodzice. Tata, który posiada wszelkiego rodzaju uzdolnienia pomimo kłopotu ze wzrokiem potrafi cieszyć się życiem pomimo przeżytych w życiu trudnych chich związanych z utratą zony – Janet Angela Riggs.

Nina zapoznaje się na bieżąco z literaturą fachową dotyczącą jej choroby. Nawiązuje w swojej wypowiedzi do książki znanego lekarza, który przegrał ze swoją chorobą Paul Kalantini – "Jeszcze jeden oddech", a na autorce jego los wywarł ogromne przejmujące wrażenie.

Pojawia się trudność w przekazie informacji o chorobie dla synów. Odnośnie samej choroby Nina opowiada tak naturalnie, dzieli się przeżyciami co czuje, myśli. Stara się przekazać wszytko naturalnie.

Nie zabraknie chwil kiedy Nina musi zaakceptować swój wygląd , co bywa niełatwe dla niej samej np. odczuwa to w I stadium choroby i IV ból włosów, sztuczny biust tzw. Iluzja optyczna.

Książka składa się z 4 stadium podzielonych na rozdziały, w tym: I stadium zawiera 22 rozdziały, II stadium 23 rozdziały, III stadium – 20 rozdziałów, IV – 32 rozdziały.

Nina nie zapomina o nikim w swoim dzienniku , nawet o przygotowaniu spisu czynności i umiejętności, kiedy jej nie będzie.

Na zakończenie chciałabym podkreślić ,że znaczącą rolę miał dla niej mąż John,jak to podkreśliła, wspaniały ojciec.

Dodatkowym elementem w tej książce jest to, że mąż autorki w Posłowiu podjął się dokończenia książki, wyjaśnił jak potoczyło się życie Niny, które powoli kończyło się z dniem zaczynającego się poranka, które tak bardzo je kochała.

W książce autorka wykorzystała literaturę z Wydawnictwa Literackiego, Kraków 1996,co dodatkowo nabrało barwności tekstu, który został napisany językiem przejrzystym z zastosowaniem tekstu dialogowego.

Miękka oprawa, s. 361, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2017.

Warto przeczytać tą książkę.