Jesień w kolorze syropu klonowego recenzja

"— Słuchaj... Tak, wiem, że większość z nas egzystuje sobie w wygodnej banieczce. Ale życie nie jest słodkie jak syrop klonowy. Czasem trzeba stawić czoła goryczy."

Szybkie pytanie: pumpkin latte czy syrop klonowy z naleśnikami?
Lubicie jesienne klimaty?

W 2021 roku, również w listopadzie 😁 miałam pierwszy raz styczność z piórem autorki. "Zaproś mnie na pumpkin latte" rozkochało mnie wtedy w sobie.
Bez obaw zgłosiłam się więc na kolejne jesienne spotkanie z panią Anią, tym razem towarzyszyły nam przede wszystkim naleśniki błyszczące od syropu klonowego 🥞 🤤. Piękna okładka i już od pierwszych stron da się odczuć jesienny klimat. Ponieważ za oknem już raczej szaro, buro i ponuro, miło wskoczyć pod koc i przenieść się do Kanady. Piękne krajobrazy, kolorowe jesienne parki, Vancouver, Toronto, Montreal. Poczujemy smak dyniowej kawy, wybierzemy się na mecz hokeja, czy poczytamy o niedźwiadku który stanał na drodze Leny. Spokojnie, nic złego się nie stało, poznany chwilę wcześniej w kawiarni Jonathan, ratuje ją z opresji 💁‍♀️. Lena wykazując się dużym zorganizowaniem dostaje również propozycję pracy. Czy skorzysta, wiedząc, że w Polsce przecież tylko chwilowo jej firma jest pod opieką jej przyjaciółki i jednocześnie wspólniczki? Nasza bohaterka nie wyjechała z kraju dla przyjemności. Chęć odwiedzenia ciotki to tylko wymówka a tak naprawdę próbuje uniknąć konfrontacji i uciec od problemów w Polsce, przeczekać najgorszy czas jaki zafundowało jej życie. Jednak czy dobrze robi? Czy nie lepiej od razu stanąć twarzą w twarz z problemem? Niezwykła dobroć i czułość płynie z książek Ani Chaber. Relacje budowane na wzajemnym szacunku, przede wszystkim na rozmowach które są podstawą poznawania się, czy rozwiązywania później wspólnych problemów. Historia Leny jest świetnym przykładem że nie powinno się uciekać od problemów, odsuwać ich na bok, że im szybciej znajdziemy odwagę na konfrontację, tym lepiej. Książka napisana lekkim, przyjemnym językiem, nie brakuje w niej humoru, romansu, życie bohaterów nie jest idealne, wszystko jest idealnie wyważone. "Jesień w kolorze syropu klonowego" otula ciepłem, bardzo przyjemnie spędziłam przy niej czas.