Kaktus recenzja

„Kaktus”
Autor: Sarah Haywood

Życie jest pełne niespodzianek, ciągle nas zaskakuje, zarówno tymi dobrymi, jak i tymi złymi zdarzeniami, na które nie mamy wpływu.

Niestety, Susan pragmatyczna pracoholiczka, przedsiębiorcza singielka, lubiła wiedzieć, co i kiedy się wydarzy. Uważała, że silna kontrola nad wszystkimi aspektami życia, pozwoli jej uniknąć niechcianych niespodzianek i wszystko ułoży się po jej myśli. Nie chciała się z nikim wiązać, wolała nieformalny związek, prosty układ z intymnymi relacjami, ale bez angażowania się. Bo mężczyzna mógłby ograniczyć jej niezależność, bo bliska relacja z kimkolwiek ograniczy jej wolność, osłabi indywidualizm.
Każdy dzień, każdą czynność miała zawsze skrupulatnie zaplanowaną, nawet gdy wybierała się z wizytą do kogoś, sporządzała listę tematów do rozmowy. Typ introwertyczki, niechętnie wpuszczała ludzi do swojego życia. Nigdy nie mówiła o swoich prawdziwych uczuciach, gdyż obawiała się reakcji innych, tego, co oni powiedzą lub pomyślą na jej temat, bała się zranienia, odrzucenia.

Czy da się krok po kroku, z listą w ręku, zaplanować wszystkie zdarzenie w naszym życiu?

Jednak Susan przekonała się, że życie to nie plan lekcji, który da się zaplanować i wdrożyć do realizacji. Że instynktowne, spontaniczne wybory są dużo lepsze od tych skrupulatnie zaplanowanych, że czasami trzeba zapomnieć o zasadach.

Czytając, książkę Kaktus miałam wrażenie, że główna bohaterka, po latach milczenia, postanowiła wpuścić nas do swojego hermetycznego świata. Dowiadujemy się o jej najskrytszych marzeniach, zdradza nam swoje sekrety, lęki i przemyślenia. To jej oczami widzimy wszystkich bohaterów i wszystkie zdarzenia. Przez całą opowieść towarzyszy nam wrażenie intymności i autentyczności, są tu chwile wzruszające, przepełnione dużymi emocjami. Są tu momenty zaskoczenia, zdziwienia i ogromnej nadziei. Od początku polubiłam bohaterkę i dzielnie, jej kibicowałam, choć były momenty, że irytowała mnie szalenie.
Za książkę dziękuję wydawnictwu Albatros.