Halo, Wikta! recenzja

„Halo, Wikta” to książka autorstwa absolwentki Uniwersytetu Warszawskiego, która pracowała między innymi jako ankieter i kwiaciarka, aczkolwiek pani Katarzyna nieco zmądrzała i zaczęła pisać. I Bogu dzięki! Ta niewielkich rozmiarów książeczka to jedna z najzabawniejszych książek jakie ostatnio miałam okazję przeczytać. Jest to niezwykle inteligentnie napisana historia o niebanalnej fabule. Jestem tą opowiastką bardzo mile zaskoczona i niezmiernie oczarowana. Choć wygląda jak przeciętna broszurka, wnętrze zachwyca.
Długo szukałam na bibliotecznych półkach, czegoś krótkiego, niebyt męczącego w odbiorze, a przy tym ciekawego i niepowtarzalnego. Niestety nic takiego nie wpadało w moje ręce, aż do momentu kiedy postanowiłam zrobić porządki w swoich domowych lekturach. Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu odkryłam w nich właśnie tą maleńką perełkę skrywającą w sobie komedię kryminalną w całej okazałości.
Autorka pokazała na tych niespełna 200 stronach prawdziwą klasę. Oryginalna historia żony i córki gangstera, która przez „nieszczęśliwy” wypadek poznaję samą siebie i swój niezbyt różowy świat od nowa. Z przerażeniem odkrywa tajemnice swojej rodziny, i drugą twarz swojego męża, knując przy tym niemałą intrygę. Jednym słowem - geniusz! Zakończenie też nie jest zwyczajne i doskonale pozwala na kontynuacje przygód tej niesamowitej grupy bohaterów, co zresztą autorka zrobiła zapewne z rozmysłem, gdyż z tego, co wiem powstała swoista druga część.
Lekkość pióra, bogate słownictwo i niepowtarzalna fabuła, przyprawiona niebanalnym humorem i nienaganna nutą rozbrajających charakterów sprawia, że mimo naiwności tej historii (a bo nieco naiwna to i jest) czytamy ją jednym tchem w niespełna dwie godziny. Polecam gorąco, na pewno przy tej pozycji nie będziecie się nudzić. Naprawdę dobre, mimo iż polskie.