Psychopatie recenzja

Tyle książek powstaje teraz o psychopatach, że wróciłam do źródeł moich lektur na temat zaburzeń psychicznych. Atonii Kępiński był i jest zawsze dla mnie autorytetem. On nie pragnie nas szokować, zaskakiwać, przedstawia rzetelną wiedzę, ale bez nadmiernej nomenklatury.

Kępiński rozszerza pojęcie psychopatii, określając nim wszelkie typu zaburzenia osobowości. Dla profesora psychopata, to człowiek który sam cierpi i (lub) wywołuje cierpienie u innych. Jest to człowiek posiadający jakby skostniały i nie podlegający zmianom „kolec” psychopatyczny, który rani siebie i innych. W pierwszej części skupia się na analizie wpływu zaburzeń systemu wartości na rozwój osobowości i jej patologie. Według niego na kształtowanie naszej osobowości mają wpływ trzy czynniki : genetyczne, środowiskowe i wolnej woli. W genezie psychopatii można doszukać się „silnych i utrwalonych negatywnych postaw emocjonalnych”. W drugiej części omawia różne typy zaburzeń osobowości, ich genezę, ale też skutki dla pacjenta i otoczenia. Przedstawia także możliwości terapeutyczne. Każdy rozdział poświęca innemu typowi osobowości, możliwym im wypaczeniom, które mogą prowadzić do choroby i sposób postępowania w leczeniu. Zaznacza, że niektóre zachowania mogą być psychopatyczne w jednym społeczeństwie, a w innym mogą być zupełnie normalne. Autor podkreśla znaczenie w diagnozie i leczeniu typu osobowości terapeuty/psychiatry.

Jednak nie jest to wyłącznie książka o chorobach. Autor prezentuje wiele ciekawych przemyśleń, ciekawostek i faktów dotyczących naszego funkcjonowania jako jednostki i w społeczeństwie. Poznajemy mechanizm procesu podejmowania decyzji, nastawienia wobec otoczenia i nas samych, wyłaniania się osobowości. Możemy się dowiedzieć kiedy jesteśmy bardziej skłonni bronić własnych przekonań.
Jest to ostatnia książka napisana, a właściwie podyktowana przez profesora. Jak zwykle zachwyca język i podejście pełne empatii i szacunku dla człowieka. Pacjent nie jest dla profesora jednostką chorobową, którą musi zdiagnozować, ale żywym człowiekiem. Każdy z nas posiada jakieś ”kolce”, które nas uwierają, mamy różne osobowości, które w skrajnych przypadkach przeradzają się w chorobę. Jednak warto poznać je i umieć sobie pomóc w życiu. Jest to klasyka, którą należy przeczytać, aby lepiej poznać siebie.