Morze ciemności recenzja

 Książka pełna emocji, podejmująca tematy straty, żałoby, samotności i cierpienia. Do jej lektury przyda Wam się paczka chusteczek, ponieważ momentami autorka serwuje nam tak przejmujące opisy, że łzy same płyną podczas czytania.
🍫
Ania to nastoletnia dziewczyna, wyróżniająca się talentem plastycznym i muzycznym. Uczęszcza do liceum plastycznego i marzy o dalszej nauce u kierunku projektowania wnętrz. Jej rodzice kupują dom do remontu pod Warszawą, urzeczeni jego położeniem i historią. Choć dom to dużo powiedziane, budynek to raczej rudera do całkowitej renowacji, bez gazu, prądu i zasięgu. Ojciec Ani, architekt, planuje rozbudowę i inne prace remontowe, roztaczając przed córką końcową wizję ich nowego domu. Niestety oboje rodziców ginie w wypadku, a Ania pozostaje sama w nienadającym się do zamieszkania lokum.
Ania mimo pozostawania w otoczeniu rodziny i przyjaciół odczuwa ogromną samotność. Utrata portu, do którego zawsze mogła wrócić to dla niej ogromnie bolesny cios. Ukojenie odnajduje poniekąd w sztuce, a proces twórczy odrywa ją od odczuwanego cierpienia.
🍫
W tej książce odnajdziecie historię chowanej nieco pod kloszem nastolatki, która w zetknięciu z tragedią musi dorosnąć. Która musi poradzić sobie z żałobą, własnym bólem, wrażliwością i stawić czoła rzeczywistości.
Ta ujmująca i wzruszająca opowieść pozwala spojrzeć inaczej na własne życie.
Nie jest to łatwa lektura, choć pisana przystępnym językiem. Mimo to uważam, że warto po nią sięgnąć.