Kurs na śmierć recenzja

Nie jestem specjalistką od powieści Wojciecha Wójcika, bo na swoim czytelniczym koncie mam jedynie dwie. Uwiódł mnie „Miałeś tam nie wracać” – kryminałem w polskich realiach gdzie akcja dzielona jest między Hajnówkę i Warszawę, ze świetnie zbudowaną warstwą obyczajową. Kolejną powieścią była „Himalaistka” rodem z najlepszych filmów przygodowych. Obie szczerze polecam, bo to kawał dobrej literatury.

Akcja najnowszej powieści „Kurs na śmierć” krąży wokół środowiska policji. W Legionowie na terenie szkoły policyjnej śmierć ponosi znany komendant. Choć początkowo zebrane dowody wskazują na samobójstwo, wszystko sprowadza się do faktu, że został on zamordowany. Pieczę nad śledztwem przejmują Jakub Gąska i Paweł Łukasik. Kolejną ofiarą jest młoda kobieta, która wypada z okna. Policja rozpoczyna działania na szerszą skalę, a pomaga im adeptka szkoły policyjnej Agnieszka.

Sporym zaskoczeniem jest umiejscowienie akcji w szkole policyjnej. Zaskakuje również, że nie ma zbyt wielu rozwiniętych wątków pobocznych, a i warstwa obyczajowa nie jest mocno rozbudowana. Dobrym zabiegiem jest też wplatanie w fabułę tła społeczno-politycznego, dzięki czemu łatwiej zrozumieć układy i układziki w policyjnym świecie.

Co na minus? Powieść jest przegadana… i zabrakło mi tu Wójcikowego pazura. Z biegiem akcji narasta atmosfera kłamstw i intryg, przytłacza odkrywana stopniowo przeszłość ofiary i mroczne sekrety skrywane w murach akademii. Jednak to nie wystarczyło by skraść moje czytelnicze serce. Tym razem Wójcik stawia na kryminał policyjny więc nie zabrakło solidnie przedstawionej pracy śledczych (tu brawa dla autora za solidne przygotowanie), dzięki temu jest oryginalnie i poza konwencją. Za mało powiązań, przykuwających uwagę pobocznych wątków i rozwiniętych bohaterów (za to ilość bohaterów może zadziwić, co sprawia że trudno ich zapamiętać i rozróżnić).

Wojciech Wójcik jest fantastycznym narratorem i tego tutaj nie brakuje. Kreuje naturalne postacie, które mocno osadza we współczesnych realiach. W „Kurs na śmierć” mamy przedstawione z pomysłem kryminalne tło, ale cała historia gubi się w natłoku wydarzeń. Momentami trudno się zdecydować na czym koncentrować uwagę. Jest spójnie i logicznie, ale… zbyt powoli. Zapowiadało się świetnie, ale gdzieś po połowie fascynacja zaczęła opadać. Otwarte zakończenie wskazuje na kontynuację – oby było lepiej!

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.