Recenzja książki Cień wysokiej przestrzeni

Zastanawialiście się kiedyś czym tak naprawdę jest świadomość? Czy jest czymś więcej poza percepcją tego, co dzieje się w naszym umyśle? Idąc o krok dalej w tych rozmyślaniach, może również warto zadać sobie pytanie czym jest życie? Czy przejawem najwyżej zorganizowanej materii, zawiązującym się od nowa, co jakiś czas? A może rzeczownikiem niepojętym, abstrakcją? A może te pytania z góry są źle postawione? Bo co, jeśli to co uważamy za naszą świadomość i nasze życie, nimi nie jest? Co, jeśli jesteśmy tylko symulacją, umysłami fałszywymi, wykreowanymi przez coś innego, a nasze postrzeganie świata jest sterowane? Czy możliwe, że już żyjemy w epoce posthumanizmu wcale o tym nie wiedząc? Być może wcale nas tutaj nie ma?…⁣⁣⁣
Dobra, zagalopowałam się troszkę, ale takie pytania przychodzą do głowy po zakończeniu lektury książki Państwa Zelek. Mimo iż na początku miałam obawy, że książka pisana przez dwoje autorów będzie ciężka w odbiorze i różnice w tekście będą mnie drażnić, to już po przeczytaniu pierwszych akapitów rozwiały się one kompletnie. Stało się tak przede wszystkim za sprawą historii, która od samego początku wciąga nas, angażuje i z łatwością możemy się w niej zagłębić. Sama historia dzieje się w Katowicach, pod koniec XXI wieku, na Księżycu i na Marsie, oraz w dalszej przyszłości, a akcja dynamicznie przenosi nas między czasem i przestrzenią. Uprzedzam, nie będzie to lektura na jedno tchnienie, nie. Ją trzeba smakować powoli, dać się zaskoczyć każdym nawiązaniem do religii, sztuki i kultury, każdym rozważaniem egzystencjonalnym. Samą książkę czyta się przyjemnie nie tylko za sprawą historii, ale również języka, lekkiego, pełnego neologizmów, ale nie przytłaczającego, naprawdę mam problem, żeby uwierzyć, że jest to debiut. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że Państwo Zelek udowadniają, że w świecie polskiego science-fiction jest jeszcze wiele do powiedzenia i do zaoferowania.⁣⁣⁣
Oprócz rozważań filozoficznych i egzystencjonalnych padało też wiele innych pytań, na przykład kim jest Natalia i co dalej z Adą, ale na te podejrzewam, że będzie łatwiej udzielić odpowiedzi. Któż wie, może autorzy skuszą się na kontynuację tej historii.⁣⁣⁣