Artemis recenzja

Na szczęście Andy Weir nie jest pisarzem jednej książki. Tym razem serwuje nam lekką przygodowo-sensacyjną powieść, w której narratorką i bohaterką jest kobieta.

Na Księżycu wybudowano miasto Artemis, w którym żyje około dwóch tysięcy ludzi w pięciu połączonych ze sobą bańkach. Miasto teoretycznie należy do Kenii i ma czas kenijski. Jednak to międzynarodowy konglomerat, gdzie krzyżują się interesy z całej Ziemi. Praktycznie ma własne władze, strukturę społeczną i samodzielnie handluje. Co ciekawe miasto nie ma więzienia. Wszystkich, którzy złamali prawo, odsyła się do krajów ich pochodzenia. Miasto utrzymuje się z handlu cennymi surowcami, przemysłu, głównie na własne potrzeby i turystyki. Tabuny bogatych turystów przybywają, aby w specjalnych urządzeniach móc wyjść w kosmiczną próżnię i oglądać Księżyc, a także zabawić się w bańkach. Artemis jest też miejscem życia unikających podatków milionerów.

W wieku sześciu lat razem z ojcem przybywa do Artemis Saudyjka Jasmin Bashare, nazywana przez przyjaciół Jazz. Jej ojciec, człowiek religijny, jest świetnym spawaczem i mechanikiem, Zakłada mały warsztat, który dobrze prosperuje. Całą swoją wiedzę przekazał córce, która jest inteligentna i odziedziczyła talenty po ojcu. Jednak nie odpowiada jej takie życie, po paru konfliktach zostawia go i się wyprowadza. Teraz ma 26 lat i mieszka w bańce dla najuboższych i zajmuje maleńką przestrzeń, zwaną trumną. Jej marzeniem jest dostanie się do elitarnej grupy eksploratorów, którzy mogą się poruszać poza Armisem i świetnie zarabiają na oprowadzaniu turystów. Pracuje jako kurier, zarabia marnie, ale dorabia, dostarczając bogatym klientom przemycane towary. Ciągle jednak marzy o dużych pieniądzach. Kiedy jeden z jej klientów oferuje jej ogromne pieniądze, za dokonanie sabotażu na biznesowym rywalu, pomimo że to jest przestępstwo, podejmuje się tego. Niestety nie wszystko poszło zgodnie z jej planem. Brak zapłaty za zadanie to najmniejszy jej problem, nawet groźba deportacji na Ziemię, gdyż zostaje wplątana w gigantyczną międzynarodową aferę. Podejmuje więc następną akcję, jeszcze bardziej niebezpieczną, która może zagrozić życiu w Artemisie.

Interesujące jest umieszczenie akcji powieści w zamkniętym mieście na Księżycu, gdzie wszystko oparte jest na inżynierii i technologii. Jednak stanowi to tylko tło do dynamicznej, wręcz sensacyjnej akcji, której główną bohaterką jest Jazz. Największym atutem jest Jazz, dziewczyna inteligentna, znająca się na technice, ale czasami naiwna. Mnie odpowiadało jej poczucie humoru, czasami bardzo ironiczne, świetnie się bawiłam. Pojawia się też parę interesujących postaci drugoplanowych. „Artemis’ jest przyjemną i lekką powieścią, która bawi.