Kochaj mnie szeptem recenzja

"Kochaj mnie szeptem" to historia bolesna, dramatyczna w swoich wyborach i życiowym przesłaniu. Delikatną jak piórko, wrażliwą pierwszą miłością otula czytelnika, a potem torpeduje smutkiem, żalem, złością i trudem codziennego życia we dwoje. Anna Dąbrowska pokazała drugie oblicze miłości bardzo realistycznie, główni bohaterowie doskonale wykreowani, mogliby być twoimi sąsiadami. Młoda, piękna dziewczyna, która za sprawą apodyktycznej matki nie wierzy w siebie, za namową przyjaciółki idzie na imprezę. I tam jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Na jej drodze staje Eryk, zawodowy żołnierz, który swoją osobą wzbudza w Gabrysi nieznane jej dotąd uczucie miłości. Oczarowana, pragnąca uwagi, zrozumienia i akceptacji bardzo szybko postanawia wyjść za miłość swojego życia... Lecz ono nie będzie przypominać scenariusza z bajki. Żyli długo i szczęśliwie to przecież tylko w filmach. Anna Dąbrowska tą powieścią roztrzaskała moje serce, poważnie. W drobny mak i nie wiem kiedy je poskładam. Historią Gabrysi i Eryka pokazała wiele aspektów życia. Poruszyła problemy, które dotknąć mogą każdego z nas. Pierwsza miłość, zauroczenie. Patrzymy wtedy przez różowe okulary, nie widząc tego rzeczywistego obrazu. Kochać można mocno i znienawidzić również tak samo. Ból po stracie dziecka, niewyobrażalny, rozrywający od wewnątrz trawi i wypala to co w nas najpiękniejsze, wiarę w lepsze jutro. Syndrom stresu pourazowego niesie ze sobą konsekwencje bardzo dotkliwe i z tym zmierzy się nasz główny bohater Eryk. Autorka bardzo dobitnie pokazała, czym jest przemoc psychiczna i fizyczna. A miłość, sam sex przybiera inne oblicze. Może ranić i poniżyć. Podczas czytania targały mną różne emocje. Większość książki przepłakałam, współczułam głównej bohaterce i kibicowałam. Bo Gabrysia to kobieta, która mimo tego, co ją spotkało, potrafi podnieść głowę wysoko i z ogromną dumą walczyć o swoje zdrowie i życie. "Kochaj mnie szeptem" to moim zdaniem hołd dla kobiet, które w zaciszu domowego ogniska przeżywają piekło. Piekło, które funduje im własny mąż, partner.
Z całego serca pragnę podziękować autorce, jak i serwisowi na kanapie za tę fenomenalną powieść, która burzy stereotypy. Nie bójmy się mówić o naszych uczuciach, kochajmy czule i po cichu... Miłość ta prawdziwa nie potrzebuje poklasków.