Awantura w salonie gier recenzja

Moja przygoda z książkami Brandona Mulla od “Baśnioboru”. Jak pierwsze dwie części mi się podobały, tak trzecia nie przypadła mi do gustu, a później czwartą i piątą polubiłam 😂

Pierwszą część “Wojny cukierkowej” czytałam, ale było to dawno i jeszcze w starym wydaniu. Dlatego jak dostałam książkę to od razu wzięłam się za jej przeczytanie. Teraz przybliżę fabułę, a później opiszę swoje wrażenia.

Miłego dnia!

❗Możliwe spojlery dla osób, które nie czytały 1 części!❗

Rok. Minął już rok odkąd czwórka dzieci uratowała miasteczko Colson, przed złą czarodziejką Belindą White. Najlepsze jest to, że kobieta zmieniła się w małą dziewczynę i dodatkowo straciła pamięć. Teraz towarzyszy Nateowi, Summer, Trevorowi oraz Gołąbowi.

Pojawia się nowe zagrożenie i to z nim trzeba będzie stoczyć walkę. Nie jest ona prostsza jakby się wydawać mogło. W okolicy został otworzony nowy salon gier. Prowadzi go niejaki Jonas White. Samo nazwisko może nas już naprowadzić na to kim jest. Jest on bratem Belindy. Jonas to bezwzględny czarodziej, którego chęcią jest zdobycie talizmanu, ale nie takiego byle jakiego. Jest to najpotężniejszy talizman na Ziemi.

Jednak to nie jest wszystko. W dziwnych okolicznościach znika Mozag i John Dart. Czy te dwie sprawy są powiązane? Czy dzieciom uda się zapobiec kolejnej katastrofie?

Mimo, że książkę przeczytałam bardzo szybko, to recenzja pojawia się po tygodniu od przeczytania? Dlaczego? Dostałam zbyt dużego lenia i niezbyt mi się chciało pisać je na siłę, plus jeszcze szkoła wyciąga ze mnie ostatnie poty.

Ale już jestem i no cóż tu by wiele mówić, uwielbiam ją!

Mi np. bardziej przypadła do gustu niż seria “Baśnioboru” i nawet mi się to podoba 😅

Mamy tutaj wszechobecną fantastykę, a wy wiecie jak ja ją uwielbiam. Jednak ten gatunek jest moim numerem jeden!

Od samego początku spotykamy różne zagadki, tajemnice i nie wiemy jak to się skończy. Pan Mull doskonale wie jak napisać takie wątki, które będą trzymać w napięciu od początku do końca. Nie brak tutaj jest plot-twistów i dzięki temu nie da się nudzić, czytając ją.

Dzięki dokładnym, lecz nie rozległym opisom jesteśmy w stanie wyobrazić sobie dane wydarzenia i możemy się czuć jakbyśmy sami brali w nich udział. Lekki dreszczyk emocji, nigdy nikomu nie zaszkodził (chyba😂).

Bohaterowie też są świetni!H Każdy z nich jest inny, jeden lubi to, a drugi co innego. Książka mimo iż ma te fantastyczne klimaty, oddaje rzeczywistość. W końcu każdy człowiek jest inny, każdy się czymś różni. Oraz także każdy ma jedno życie, a nie tak jak w grach komputerowych jest ich wiele…

Książka do przeczytania na kilka wieczorów ze względu na lekki i przyjemny styl pisania. Polecam każdemu, a szczególnie fanom fantastyki!