Rey Blanco. Biały Król recenzja

„Rey Blanco. Biały król” autorstwa Juana Gomez-Jurado to kolejny, trzeci, a zarazem ostatni tom trylogii thrillerów, która w ostatnim czasie zdobyła wielu zwolenników. Czy Zaczytana Archiwistka również dołączyła do fanów tej serii? Zdecydowanie tak! Gomez-Jurado doskonale wie, jak rozpieścić swojego czytelnika, ale o tym opowiem więcej za chwilkę ;)

„Mam nadzieję, że o mnie nie zapomniałaś. Zagramy?”
Kiedy Antonia Scott otrzymuje tę wiadomość, doskonale wie, kto ją wysłał. Wie też, że w tej grze prawie nie da się wygrać. A Antonia nie lubi przegrywać.
Uciekała, ale rzeczywistość w końcu ją dogoniła. Antonia ma czarny pas w okłamywaniu samej siebie, ale teraz jest dla niej jasne, że jeśli przegra tę bitwę, przegra całą wojnę.

Przyznam, że przeczytałam ten tytuł dość szybko - potrzebowałam zaledwie trzech wieczorów, by przeczytać zwieńczenie historii Antoniny Scott, która jest w mojej topce ulubionych bohaterów. Prawdopodobnie gdyby nie obowiązki dnia codziennego, „pożarłabym” ten tytuł w zaledwie kilka godzin, a na drugi dzień zamiast zmęczenia (spowodowanego zarwaną nocką) czułabym pełną satysfakcję. Czemu? Ponieważ „Biały król” jest po prostu genialny!

Juan Gomez-Jurado serwuje nam nie tylko historię, w której przez prawie cały czas coś się dzieje, ale również powieść, w której na każdym kroku czekają na Was takie zwroty akcji, które wywrócą Wasze czytelnicze życie do góry nogami. Uwierzcie mi na słowo, w tej części autor zarzucił swojemu czytelnikowi spore wyzwaniem - coś czuję, że niewielu z Was będzie w stanie domyślić się przebiegu finału.

Nie tylko autor postanowił nas zaskoczyć, ale również bohaterowie. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie lubicie spojlerów, dlatego dam Wam małą radę: przygotujcie się na spore emocje, o których zbyt szybko nie zapomnicie!

Czy książkę polecam? Tak, jednak radzę Wam zapoznać się z poprzednimi tomami, tzn. „Czerwoną królową” oraz „Czarną Wilczycą”. Czemu? „Biały król” jest nie tylko finałowym tomem, ale również zamyka wszystkie kwestie, które nie doczekały się swojego rozwiązania w poprzednich częściach.

„– Królowa to najsilniejsza figura na szachownicy – mówi Biały Król. – Ale bez względu na to, jak jest silna, nie może zapominać, że zawsze jest ręka, która ją przesuwa.
– To się jeszcze okaże – odpowiada Antonia.”