George i Wielki Wybuch recenzja

Kosmos i jego tajemnice fascynują wielu nastolatków, już nie wspominając o dorosłych, zwłaszcza naukowcach, którzy poświęcają całe swoje życie zawodowe, by badać jego właściwości. Ta nieskończona przestrzeń kryje w sobie jeszcze wiele nieodkrytych tajemnic, wiele pytań jeszcze nie znalazło odpowiedzi, nie wszystkie odkrycia są w stu procentach potwierdzone i miejmy nadzieję, że rozbudzona w naszych dzieciach ciekawość niezwykłych zjawisk obecnych w kosmosie, pozwoli im dokonać kiedyś w przyszłości wielkich odkryć naukowych. Temu właśnie, czyli rozbudzaniu zainteresowań, ma służyć książka napisana przez Stephena Hawkinga, sławnego naukowca oraz jego córkę Lucy „George i Wielki Wybuch”.

Historia zaczyna się w momencie, kiedy George musi znaleźć jakieś dobre miejsce do życia dla swojego wieprzka, gdyż na farmie, na której przebywał, nie był szczęśliwy. Pomaga mu w tym Annie – sąsiadka, której tata Eric jest sławnym naukowcem, a jednocześnie opiekunem najnowocześniejszego na świecie superkomputera, który potrafi tworzyć portale pozwalające przenosić się w dowolne miejsca na Ziemi i we Wszechświecie. Za jego pomocą przenoszą wieprzka do idealnego świata, jednak z drugiej strony popadają też w kłopoty, gdyż Cech Badań Naukowych dowiaduje się, że superkomputer wykorzystywany jest niezgodnie z przeznaczeniem. Wkrótce ma się odbyć spotkanie całego cechu, który ma zdecydować, czy Kosmos nadal może zostać pod opieką Erica. Wszystko to dzieje się w cieniu działalności organizacji, która stara się za wszelką cenę powstrzymać badania naukowe prowadzone za pomocą Wielkiego Zderzacza Hadronów. Kiedy cały cech naukowców spotyka się w siedzibie Zderzacza George i Annie oraz jej nowy kolega Vincent wpadają na trop profesora Zuzubina, który chce zniszczyć Zderzacz i zabić najwybitniejszych przedstawicieli świata nauki, razem z tatą Annie. Czy dzieciakom uda się rozbroić bombę kwantową, skonstruowaną przez profesora Zuzubina? Koniecznie przeczytajcie.

Ta książka to dla mnie wspaniałe odkrycie i zdecydowanie chciałabym, żeby moje dzieci, kiedy tylko dorosną do tego typu literatury, czytali takie historie. Z jednej strony to całkiem dobra książka przygodowa, w której bohaterowie przenoszą się na różne planety i galaktyki, korzystają z portali czasoprzestrzennych, posługują się superkomputerami by wyszukiwać interesujące je informacje, a wszystko to by uratować swoich bliskich i zapobiec zniszczeniu dorobku naukowego wielu ludzi. Muszą przy tym wykazać się wielką odwagą, mądrością i sprytem. Z drugiej strony to też przygoda, która wymaga od bohaterów doskonałej znajomości zasad rządzących wszechświatem, wiedzy fizycznej i astronomicznej znacznie wykraczającej ponad to, co wie przeciętny człowiek. Książka wykorzystuje kilka autentycznych esejów Stephena Hawkinga wzbogacona jest również o informacje podane w formie podręcznikowej, a dotyczące wielkiego wybuchu, rozszerzania się wszechświata, pojęcia osobliwości i wielu innych teorii naukowych odnoszących się do praw rządzących naszym światem fizycznym. Ponadto treść powieści zobrazowana jest ilustracjami, ale też zdjęciami pokazującymi najciekawsze obiekty w kosmosie – zadziwiające kształty galaktyk, mgławice i odległe ciała niebieskie.

Książka, choć nie pomija wątków dotyczących emocji towarzyszących młodym ludziom, ich relacji z rodzicami i rówieśnikami, jest przede wszystkim pochwałą nauki. Postęp naukowy dokonuje się nie tylko dzięki odkrywaniu nowych praw rządzących naturą, ale również dzięki błędom, które, wbrew pozorom, również rozwijają naszą wiedzę o świecie. Po drugie, wiedza przedstawiona w atrakcyjny sposób, z pewnością będzie łatwiej przyswojona, dzięki czemu można ją kreatywnie wykorzystać do tworzenia własnych teorii. Najważniejsze jednak przesłanie wynikające z przygód Georga mówi o tym, że nauka jest naszym wspólnym ludzkim dobrem i jej postęp powinien być rzeczą nadrzędną nad osobistymi ambicjami.