Kredziarz recenzja

Fankami okładki "Kredziarza" zostałyłyśmy od samego początku, jest po prostu przepiękna! Później przeczytałam rozdzialik w Empiku, gdy czekałam na autobus. I wiecie co? Wtedy całkowicie przepadłam, wiedziałam, że ta książka na pewno przypadłaby mi do gustu (M. mówiła, że chciała mi ją kupić na Wielkanoc).
Powieść jest o małym miasteczku i złu, które w nim się wydarzyło. Uwielbiam ten klimat, lata 80., beztroskie lato i paczka dzieciaków, które odkrywają w lesie zwłoki. Brzmi znajomo? Widziałam bardzo dużo analogii książek Stephena Kinga. Banda dzieciaków, jedyna dziewczyna (w dodatku ruda i gnębiona przez ojca), dwupłaszczyznowa akcja, bitwy na kamienie i liście w pościeli po sennych koszmarach. Chociaż kto wie, może odezwało się we mnie "kingowskie" skrzywienie?
Niemniej polecamy tę książkę, sama przeczytałam ją w dosłownie kilka dni (a M. w dwa). Tak się wciągnęłam, że kończyłam ją w samochodzie. Zakończenie nie do końca było dla mnie zaskoczeniem, chociaż nie ukrywam, że nie wszystko zakończyło się tak, jak sobie to wcześniej ułożyłam.