Narzeczona recenzja

Kiera Cass powraca w wielkim stylu!

Po cyklu „Selekcja” nie mogłam doczekać się kolejnej książki autorki. I oto jest, „Narzeczona”, pierwszy tom rozpoczynający nowy cykl. Żałuję, że nie mam pod ręką od razu całego cyklu, bo pierwsza część wciągnęła mnie niemiłosiernie, szybko się skończyła i zostawiła z ogromnym niedosytem i potrzebą natychmiastowego poznania kontynuacji.

Hollis Brite to młoda dziewczyna wychowywana od dziecka w zamku Keresken. Podobnie jak wszystkie inne dziewczęta, Hollis pragnie tylko jednego, zostać wybranką serca młodego króla Jamesona. Kiedy udaje jej się zainteresować go sobą i wydaje się, że król wybierze ją na swoją żonę i Hollis zostanie królową, dziewczyna zaczyna mieć wątpliwości. Kiedy do zamku przybywa rodzina uchodźców i pewien młodzieniec o błękitnym spojrzeniu, jej wątpliwości nabierają coraz bardziej wyraźnych kształtów. Hollis zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, jaką ogromną odpowiedzialnością jest zasiadanie na tronie i z jakimi wyrzeczeniami się wiąże. A ona nie pragnie takiego życia. Chce sama decydować za siebie, chce mieć szczęśliwą rodzinę i pragnie być kochana. Nie są jej potrzebne bogactwa, pałacowy przepych i wszystko, co się z tym wiąże. Ale klamka właściwie już zapadła. Co zrobi Hollis? Czy zostanie królową jest jej przeznaczeniem?

Historia młodziutkiej Hollis porwała mnie od pierwszych stron. Nie byłam w stanie oderwać się od czytania aż do ostatniej kropki. Opowieść wygląda na lekką i przewidywalną. I takiej książki się spodziewałam. O rozpieszczonej dziewczynie, której jedynym pragnieniem jest zostać królową, otoczoną wianuszkiem usługujących osób, opływającą w luksusy. Ależ się zdziwiłam! Bo to jest zupełnie nieprzewidywalna historia. Wszyscy, którzy znają poprzedni cykl autorki, doskonale wiedzą o tym, jak świetnie manipuluje ona czytelnikiem. Wiem to również ja. A mimo to, udało się autorce mnie zaskoczyć. Z każdą przewracaną stroną ta historia coraz bardziej wbijała mnie w fotel. Nie ma w niej nic oczywistego. A pewien plot twist, którego kompletnie się nie spodziewałam, wywraca postrzeganie całej sytuacji do góry nogami. Rani serce i kruszy je na milion drobnych kawałków. Swojego nie złożyłam do kupy do tej pory. Podobnie szczęki, która spadła z hukiem na podłogę i nadal nie mogę jej z tej podłogi pozbierać. Co tu dużo mówić, książka robi ogromne wrażenie. Jest w niej napięcie, którego nie da się opisać, ani porównać z niczym innym i emocje sięgające zenitu. Akcja pędzi jak Struś Pędziwiatr i nie zwalnia ani na sekundę. Pod koniec jest już tak gorąco, że ciężko się pozbierać i zapanować nad swoimi emocjami i uczuciami. Zakończenie jest imponujące, chociaż to nie ono jest największym zaskoczeniem, jakie czeka na czytelnika podczas lektury. Pisząc zakończenie, mam na myśli kilka ostatnich stron. To, co najważniejsze, dzieje się odrobinę wcześniej. I szokuje. Myślałam, że to żart. Że autorka pogrywa sobie z czytelnikiem tak, jak jeszcze nigdy wcześniej. Ale nie. To wydarzyło się naprawdę. I do tej pory nie potrafię w to uwierzyć.

Przemiana głównej bohaterki zachwyca. Od początku Hollis jest dziewczyną, która wyróżnia się z tłumu. Nie tylko urodą. Nie stara się na siłę przypodobać królowi, chociaż stosuje na nim pewne swoje sztuczki. Jako jedyna potrafi go rozśmieszyć i w jej towarzystwie Jameson czuje się naturalnie i dobrze. Król nie ma łatwego życia, stracił rodziców, siedzi na tronie i próbuje zapanować na sytuacją wewnętrzną i zewnętrzną swojego kraju. Hollis chce w tym uczestniczyć, chociaż król trzyma ją od spraw królestwa z daleka. Dziewczyna jest jednak uparta i wtrąca się wszędzie, gdzie może. Jest przy tym niezwykle skuteczna. Hollis jest pyskata, twarda, potrafi postawić na swoim. Chociaż rodzice usiłują ją stłamsić i sprawić, aby zachowywała się pod ich dyktando, im również się stawia. Ma dziewczyna charakterek. Kiedy zdaje sobie sprawę, że nie chce być u boku króla tylko ozdobą, coś zaczyna się w niej zmieniać. Charakterna była od początku, ale dojrzewa na naszych oczach i zmienia się w odpowiedzialną, znającą swoją wartość i pewną swoich przekonań młodą kobietę. Ona wie, czego chce i do tego dąży. Na przekór wszystkim przeciwnościom, konwenansom, normom. Tym bardziej boli sytuacja, w jakiej się znalazła. Bo trzeba przyznać, że los obszedł się z nią okrutnie. Nie tylko z nią, ale ona nie zdążyła nacieszyć się tą nagłą zmianą w swoim życiu i dlatego to tak bardzo rozrywa serce. Mam nadzieję, że w kolejnej części los uśmiechnie się do lady Brite, bo na to ta dobra i mądra dziewczyna zasługuje.

Autorka wykreowała wszystkich bohaterów tak samo świetnie. Każdy jest autentyczny, ma charakter i odgrywa w powieści jakąś rolę. Nie brakuje w książce czarnych charakterów, chociaż o nich dowiadujemy się dopiero pod koniec powieści. Niemniej jednak mają w niej znaczący udział. Relacje między bohaterami śledzimy z zapartym tchem. Najpierw relację pomiędzy Jamesonem a Hollis, która jest tylko namiastką prawdziwego uczucia, ale przy odrobinie szczęścia, mogłaby fajnie się rozwinąć. Później wybuchające z ogromną mocą uczucie pomiędzy Hollis a Silasem, chłopakiem z rodziny Eastoffów. Z tak samo zapartym tchem śledzimy to, co dzieje się później. Autorka pisze bardzo przystępnie. Jej styl jest lekki, płynny i bardzo przyjemny. Świetnie się tę książkę czyta. I bardzo szybko. Trochę szkoda, że tak szybko, bo historia jest naprawdę niesamowita i chciałoby się pobyć w świecie stworzonym przez Cass trochę dłużej.

Jestem oczarowana „Narzeczoną” i polecam ją każdemu, kto szuka nietuzinkowej historii, dynamicznej akcji i niespodziewanych plot twistów. Każdemu, kto chce doświadczyć wyjątkowych emocji i zatracić się w bajkowym świecie pełnym królewskiego przepychu i mrożących krew w żyłach intryg. „Narzeczona” to cudowna opowieść o sile więzów rodzinnych, o przyjaźni i o miłości. Tej jedynej, prawdziwej, aż po grób. Gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Jaguar.
Recenzja pochodzi z bloga: https://maitiribooks.wordpress.com/2020/05/04/narzeczona-kiera-cass-recenzja-przedpremierowa/