Krwawy Król i Łabędź recenzja

Twórczość Elli Fields jest mi znana od dawna i choć mam z nią relację na zasadzie love/hate, to i tak zawsze sięgam po nowości, które się od niej ukazują, bo nigdy nie wiadomo czy czasem nie trafię na prawdziwą perełkę. Tym razem w moje ręce wpadła książka "Krwawy Król i Łabędź" i muszę przyznać, że jednak bliżej mi do love, niż do hate.

Opal jest księżniczką faerie, która pragnie ocalić swój lud przed wojną wywołaną przez barbarzyńskiego Krwawego Króla. Czerpie on przyjemność ze zniszczenia i zależy mu tylko na zemście, a Opal chce to ukrócić, zawierając aranżowane małżeństwo z ludzkim księciem. W tym czasie jednak ścieżki Opal i Krwawego Króla się krzyżują i dość szybko okazuje się, że wzajemne przyciąganie może być silniejsze od nienawiści.

Mamy tu zatem doskonale znany schemat. Ona - delikatna i dobra, a on - zły i bezwzględny. Choć jest to romantasy, to właśnie romans najbardziej mnie w tej historii irytował. Jestem zdania, że czyny głównego bohatera były niewybaczalne i nic nie jest w stanie go usprawiedliwić, a co za tym idzie, od samego początku nie potrafiłam kibicować głównej parze. Choć czułam pomiędzy nimi chemię, to z tyłu głowy ciągle miałam wielką czerwoną flagę.

Natomiast jeżeli chodzi o same postacie, to są one wykreowane ciekawie. Szczególnie Król Wilków. Podoba mi się, że budził we mnie tak wiele emocji i był wielowymiarowy. Tak naprawdę do samego końca nie było wiadomo czego się można po nim spodziewać. Co do Opal to niczym się nie wyróżnia, jest typową bohaterką, których była już cała masa, ale da się ją lubić. Budzi sympatię, a to jest bardzo istotne.

Jest to historia dla miłośników:
- pełnego akcji romantasy, z ciekawym choć niezbyt skomplikowanym światem,
- wyraźnie widocznych motywów enemies to lovers i fated mates,
- skomplikowanych i pełnych pasji relacji romantycznych.

"Krwawy Król i Łabędź" nie jest lekturą wymagającą czy skomplikowaną. Mamy tu powielane znane schematy, jest przewidywalna do bólu i prosta, ale jednocześnie potrafi czytelnika wciągnąć. Z jednej strony wiedziałam jak to wszystko się skończy, a z drugiej i tak z zaciekawieniem brnęłam dalej. Dla mnie jest to idealna lektura, żeby się odprężyć i zrelaksować, ale do ideału jej daleko.