Kryzys recenzja

" Kryzys" to zdecydowanie książka z kategorii literatury pięknej. Głównym bohaterem jest Andrzej, wykładowca . Bohater dowiaduje się o śmierci ojca, która nakłania do przyjazdu w rodzinne strony. Będąc już w drodze bohater bardzo refleksyjnie opisuje swoje otoczenie, wracają mu wspomnienia niosące ze sobą wiele emocji.

Książka jakiś czas trafiła w moje ręce i spodziewałam się że będzie to zupełnie inny rodzaj literatury niż ten po który sięgałam do tej pory. Zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona przez autora. W życiu rzadko spotykam ludzi którzy mają czas aby pochylić się nad pewnymi tematami a większość młodych osób jest tak zabiegana w swoim życiu, że poruszanie tematów natury filozoficznej jest im bardzo obce. Autor jest moim równolatkiem stąd też moje pozytywne zaskoczenie, w swojej książce podjął wiele tematów nad którymi moim zdaniem w życiu warto się choć na chwilę zatrzymać. W tym utwórz autor posługuje się metaforami oraz porównaniami a także argumentuje pewne działania opierając się na fragmentach literatury. Książka nie jest zwykłym czytadłem, osobiście potrzebowałam odrobinę czasu aby przebrnąć przez nią ponieważ podczas czytania nasuwało mi się wiele pytań. Filozofia to temat bardzo szeroki a w tym utworze autor pozwala nam na wysnucie własnych spostrzeżeń. Jeśli lubicie lekkie książki, zabawne historie lub szybko kończące się wątki bez tzw. drugiego dna to niestety ale to nie książka dla Was. Polecam ją natomiast każdemu kto lubi rozważania o życiu, ma potrzebę zagłębienia się w filozoficznej naturze. " Kryzys" dla mnie jest książką z kategorii tych do których będę wracać bo już teraz wiem że na różnych etapach swojego życia będę rozumieć inaczej treści w niej zawarte.

Bardzo pozytywnie jestem zaskoczona treścią książki gdyż pokazuje ona, że osoby w moim wieku to nie tylko tzw. pokolenie Ikei ale są wśród nich tacy ludzie którzy skłaniają się do refleksji nad życiem, sztuką. Uważam jednak ze nie do każdego może trafić treść książki ale jeśli ktoś z Was lubi rozważania to polecam nie kończyć na pierwszych rozdziałach tylko dobrnąć do końca.