Krzyk za oknem recenzja

"Krzyk za oknem" to czwarty już tom z serii "Weronika Nowacka" Małgorzaty Rogali, której główną bohaterką jest szkolny pedagog. Ta część jakby jest nieco inna, gdyż tym razem nie ma zbyt dużego powiązania fabuły ze szkołą, a raczej z osiedlem pełnym mieszkańców, o tym, czy w ogóle znamy samych siebie, i jak byśmy zareagowali na czyjąś prośbę, wołanie o pomoc, czy potrafilibyśmy w środku nocy otworzyć drzwi swojego mieszkania czy domu.

Nastoletnia Ela po raz pierwszy wybiera się na imprezę do koleżanki, zostaje u niej również na noc. Jej matka nie jest tym zachwycona, lecz w końcu pozwala jej na wyjście. Jednak po krótkim zachwycie, całe to towarzystwo nie podoba się dziewczynie i postanawia wrócić do domu. Rozładował się jej telefon, więc nie może wezwać taksówki, idzie zatem na przystanek. Niestety nie dociera do domu.
Tej nocy było dość ciepło, więc okna w bloku, w którym mieszka Ela są otwarte. Mimo tego, że niemal wszyscy mieszkańcy słyszą krzyki i wołanie o pomoc, nikt nie wychodzi na zewnątrz. Nawet nie reagują na dzwonek domofonu. Jest weekend, więc pewnie znów młodzież imprezuje w parku, wydzierają się i nie dają spać. Rankiem okazuje się, że to Ela wołała o pomoc i dzwoniła nie tylko do rodziców, ale do innych mieszkańców również, po to, żeby ją ktokolwiek wpuścił na klatkę. Wracający z nocnej zmiany sąsiad, znajduje zakrwawiona i nieprzytomna dziewczynę w parku pod blokiem. Co wydarzyło się tej nocy? Przed kim uciekała Ela?

Śledztwo prowadzą Szuba i Pawelec. Są oboje zdeterminowani, gdyż mają nastoletnie córki, więc mogłoby się to zdarzyć także im.
Matka Eli jest rozgoryczona, ma do siebie samej żal, że nie zareagowała na krzyki córki, lecz jakby z tej niemocy zaczyna w sieci oczerniać sąsiada, który znalazł dziewczynę. Gdy zostaje on wezwany na przesłuchanie, matka dziewczyny jest pewna swojej racji, a w internecie wylewa się coraz więcej hejtu.
Bardzo łatwo jest oceniać zachowanie innych, zwłaszcza bezosobowo, w sieci, gdzie nikt nas nie zna. Gdy jednak po czasie okazuje się, że nie mieliśmy racji, temat po prostu się urywa lub następuje następne wydarzenie, bardziej absorbujące. O przyznaniu się do błędnej opinii nikt nie myśli.

"Krzyk za oknem", to bardziej powieść psychologiczna, lekki thriller, bo nie ma w nim zbyt dużo kryminału, lecz mimo ro trzyma w napięciu do samego końca. Ja słuchałam audiobooka, więc pewnie jeszcze bardziej było to przerażające, gdy sobie uświadomiłam jaka może być wokół znieczulica.
Na szczęście, na mieszkam w małej miejscowości, więc nie zdarzają się tu takie tragedie, tym bardziej, że na moim osiedlu sąsiedzi są zawsze życzliwi i bardzo pomocni, czego doświadczyłam niejednokrotnie.
Czy jednak jesteśmy w stanie uchronić swoje dzieci przed zagrożeniem, przed napaścią? Raczej nie.
A czy zareagowalibyście na krzyk za oknem i wołanie o pomoc? Nie wiem jak Wy, lecz mnie się to zdarzyło, wezwałam policję...

Polecam. Warto przeczytać.