Nauczmy się wierzyć recenzja

Książka Benedykta XVI "Nauczmy się wierzyć" to zaproszenie do zapoznania się z jego tekstami przeznaczonymi na Rok Wiary, to wezwanie do odnowy nas samych, a wreszcie to zobowiązanie do odpowiedzialności za wiarę.

Papież przygotował dla wiernych zbiór tekstów wprowadzających w problematykę wiary. Ta niewielka książeczka nabiera szczególnego znaczenia w kontekście jego decyzji o abdykacji.
Pochylmy się zatem nad tymi tekstami...

Poszukiwanie Boga rozpoczyna się od lekcji pokory, to pierwszy krok na drodze prowadzącej do Niego. To ważne w świecie skupionym na dobrach materialnych, przyjemności, gdzie uznaje się, że istnieje tylko to, co racjonalne. Konieczne jest uświadomienie sobie, iż świat bez Boga jest pusty i dąży do zagłady. Tym bardziej potrzeba autentycznej odwagi umożliwiającej wiarę w to, co Wielkie i Niezmierzone...

Papież zwraca uwagę na sumienie, które w tradycji chrześcijańskiej oznacza wspólną wiedzę, otwarcie się na głos Boga w naszej duszy. Jednak, aby usłyszeć wołanie z Góry trzeba się wyciszyć i skupić. Droga do Niego prowadzi poprzez Jego Słowo. To Ono oczyszcza i oświetla życie człowieka. Benedykt XVI przypomina, iż jedynie Bóg odpowiada na pragnienie Prawdy obecne w sercach ludzi. To prowadzi nas do konieczności nowej ewangelizacji i właściwego umiejscowienia Boga w życiu społecznym. Trzeba pamiętać, że poszukiwanie Boga, nigdy się nie kończy. Szczególnie młodzi dążą do wypełnienia swego życia, nie znoszą pustki, samotności i stagnacji. Dlatego często schodzą na manowce. Jak pisze św. Augustyn: serce każdego człowieka jest niespokojne, dopóki nie znajdzie tego, czego szuka. Należy im przypominać, iż Chrystus jest kierunkowskazem, wskazującym właściwą ścieżkę. Zaś pewne wartości tj.: godność i równość wszystkich ludzi, sens życia i śmierci, wolność nie przemijają.

Nawrócenie następuje stopniowo i trwa przez całe życie. Ważne jest w tym chrześcijańskie wychowanie. Dorośli są natomiast zobowiązani do przekazania młodym reguł i celów życia oraz wskazania, iż w życiu człowieka niezbędni są bliscy, podobnie jak stały spowiednik i przewodnik duchowy. Warto też mieć oprócz patrona, ulubionego świętego, którego poznajemy zagłębiając się w jego pismach i biografii. Pomocna jest również modlitwa o jego wstawiennictwo. Dla papieża takim wzorem był zawsze św. Augustyn.

Benedykt XVI zwraca uwagę na konieczność odpowiedzialności i etyki w prowadzeniu badań naukowych i wykorzystywaniu ich rezultatów. Podobnie jest z wolnością, z której powinniśmy korzystać rozsądnie. Kościół wychodząc na przeciw problemom współczesnego człowieka wypracował naukę społeczną, której celem nie jest zdobycie władzy nad państwem, a jedynie pomoc w oczyszczeniu rozumu, aby ułatwić mu odróżnienie dobra od zła. Służy wsparciem w budowaniu sprawiedliwego porządku państwowego i społecznego, aby każdy otrzymał to, na co zasługuje.

"Nauczmy się wierzyć" to wnikliwe przemyślenia papieża, które skłaniają do refleksji nad swoim życiem i rolą wiary. To podsumowanie i kwintesencja nauczania Benedykta XVI, który odchodząc pozostawia nam wskazówki do właściwego kierowania swoim życiem. Z resztą na koniec papież przypomina, że źródłem chrześcijańskiej radości jest Bóg i wiara, iż nigdy nie jesteśmy sami, ponieważ stanowimy cząstkę wspólnoty Kościoła i jesteśmy umiłowanymi dziećmi Chrystusa. Natomiast powołaniem każdego pokolenia jest odkrywanie piękna i radości prawdziwej, chrześcijańskiej wiary. To niezwykły dar, za który powinniśmy być wdzięczni.