Listy zza grobu recenzja

Kaja Burzyńska od 20 lat co roku tego samego dnia otrzymuje list od swojego zmarłego ojca. Do małego miasteczka w którym mieszka po 22 latach wraca jej dawny kolega, Seweryn i postanawia zamieszkać w domu rodzinnym Kai. Podczas remontu odkrywa tajną skrytkę jej ojca w której znajduje się coś, co rzuca nowe światło na listy. Okazują się one mieć drugie dno. Kaja wraz z Sewerynem rozwiązują zagadkę po zagadce, aby odkryć wielką tajemnicę znajdującą się na końcu. Dokąd ich to zaprowadzi? Czy odkrycie prawdy będzie zagrażało ich życiu?

To moje pierwsze spotkanie z P. Mrozem i uważam je za całkiem udane. Pomysł na fabułę był bardzo dobry. Bohaterowie muszą rozwiązywać wiele skomplikowanych zagadek, choć mam wrażenie, że bez pomocy Seweryna Kaja nigdy nie odkryłaby tajemnicy sama. Równie skomplikowane są ich wzajemne relacje. Na dodatek dookoła czają się tajemnice i intrygi, które jeszcze bardziej wszystko komplikują. Najmniej polubiłam męża Kai, natomiast najbardziej samą Kaję i Seweryna. Kibicowałam im (nie tylko w odkryciu tajemnicy). Niestety nie wszystko potoczyło się tak, jak przypuszczałam, dlatego chciałabym poznać ich dalsze losy. To historia w której nie ma miejsca na nudę. Dużo akcji i tajemnic sprawiają, że trzyma w napięciu do samego końca. Bardzo się cieszę, że w końcu sięgnęłam po twórczość Remigiusza Mroza i jestem pewna, że nie było to nasze ostatnie spotkanie.