Magazyn recenzja

 „Żeby zniszczyć system musisz być jego częścią”.

„Chmura” to nazwa gigantycznej korporacji w Stanach Zjednoczonych. Są to magazyny o ogromnych powierzchniach, w których składowane są towary, a później rozprowadzane na cały kraj – dobrze zorganizowany handel - szybko, sprawnie i tanio. Prawdziwy moloch i organizacyjna – pod każdym względem – potęga. Ludzie marzą, aby dostać w nim pracę. Sprawia wrażenie wręcz idealnego miejsca. Praca w nim wiąże się z dużymi korzyściami, każdy ma zagwarantowane mieszkanie, wyżywienie, swobodny dostęp do różnych dających relaks i odpoczynek miejsc. Ale, no właśnie to, ale… Tutaj nic się nie ukryje, szefostwo zna każdy twój ruch. Każdy z pracowników ma obowiązek noszenia na ręku zegarka, który wyznacza rytm dnia. Przypomina i upomina. Prywatność została całkowicie zatracona. Czy utrata wolności, warta jest podjęcia takiej pracy? „Chmura” stopniowo i sukcesywnie przejmuje wszystkie istotne dziedziny życia od szpitali przez usługi, banki, energetykę, transport, wszystko, wszystko… jest nienasycona. Do czego zdolny jest posunąć się szef firmy, aby osiągnąć zamierzone cele?

Autor snuje swą zatrważającą opowieść w sposób bardzo przystępny, lekkim piórem. Napięcie wzrasta w miarę czytania, wychodzą na jaw coraz gorsze, zamiatane pod dywan „atuty” pracy w „Chmurze”. Akcja toczy się spokojnym rytmem, jednak nieustannie zaskakuje. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie. Są to bardzo różniące się od siebie osobowości. Każdy z nich ma inny cel, pragnienia, marzenia. Trudno było mi ich polubić. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy głównych bohaterów. Widzimy ich postrzeganie świata, znamy myśli i uczucia.

Jest to raczej przerażająca wizja przyszłości – oby nigdy się nie sprawdziła. Sprzeczne i mylące wrażenia, odczucia. Świat, który zmusza do posłuszeństwa, uległości i braku własnego zdania. Pełen brutalności, wyzysku, tajemnic, intryg i niszczenia konkurencji. Trybiki precyzyjnej machiny, nieustannie pracują i wciągają kolejnych chętnych. Wizja autora jest bardzo realna. Mam bardzo mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Dominuje w niej pesymizm, smutek, brak perspektyw. Daje do myślenia i zmusza do refleksji. Całość wypadła bardzo dobrze. Była to bardzo ciekawa wędrówka przez nieodkryte ścieżki, być może naszej przyszłości. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=1901