Jeszcze mnie widzisz recenzja

Małe miasteczko, w którym są równi i równiejsi. Ci, którym życie upływa radośnie i ci, którzy ciułają w szarej rzeczywistości każdy drobny sukces uraczony ciężką pracą. Możnaby to porównanie odnieść do wielu stref życia, do wielu grup społecznych, ale w "Jeszcze mnie widzisz" szczególnie wysuwa się na pierwszy plan grupa młodych ludzi. I wśród nich można dostrzec nierówność - w charakterach, temperamencie, zepsuciu, czy przejawach dobroci. Młodzi ludzie, paczka przyjaciół wypływa w rejs do kanału, który istnieje naprawdę. Tunel w Standedge (który ja musiałam wygooglować, bo ni cholery nie potrafiłam wyobrazić sobie tła wydarzeń, jakie nakreślił autor) przeraża, ale i przyciąga do siebie śmiałków, którzy w jego ciemności skrywają swe tajemnice. Z tunelu nie wracają wszyscy, a całkiem przypadkowo ściągnięty niszowy pisarz stawia sobie za cel wyjaśnienie, co wydarzyło się podczas felernej wyprawy. Robert przywozi ze sobą bagaż własnych doświadczeń, a sama intencja jego przyjazdu do miasta, w którym nikt nie wita go z otwartymi ramionami, umoszczona jest w stracie bliskiej osoby bohatera. Co wydarzyło się w ciemnościach tunelu? Kto przyczynił się do zaginięcia młodych ludzi oraz co stało się z żoną autora? Chris McGeorge zaprasza do świata przesiąkniętego złem, chorego i wybrakowanego, gdzie obce ludziom jest pojęcie kręgosłupa moralnego.

Autor był mi wcześniej nieznany, więc z tą białą kartą dałam mu kredyt zaufania. Fabuła wydaje się być ciekawa, jak i można odczuć niepokój otoczenia przedstawionych wydarzeń dzięki zgrabnym opisom miejsc, natury i ludzkich bolączek. Niestety akcja jest dość nierówna i poza kilkoma momentami, gdzie można odnotować szybsze bicie serca, nie za wiele się dzieje. W schematach mających znaczenie dla przedstawionych wydarzeń można zarzucić autorowi brak umiejętnego opisu i nadmiernego skomplikowania prostych spraw. Co uważniejszy czytelnik zauważy też pewne drobne uchybienie, które zapewne umknęło autorowi w ferworze wydarzeń. Podsumowując: historia z północy Anglii, w której to tajemnicze tunele grają pierwsze skrzypce wydaje się być ciekawa, nietuzinkowa, a jednak czegoś głębszego, mocniejszego mi w tej opowieści zabrakło czyniąc książkę przeciętniakiem, jakich wiele.