Jak żyć dobrze, będąc DDA recenzja

,,Mam prawo popełniać błędy i nie być doskonała''

Autor: @Chassefierre ·2 minuty
2024-07-29
1 komentarz
24 Polubienia
Muszę przyznać, że po lekturze ,,Stop overthinking’’ poczułam się nieco zniechęcona do poradników i dlatego do książki Marty Sak zabierałam się jak pies do jeża – to znaczy nieufnie, długo i w ogóle z pewną niechęcią. Z tego miejsca zatem bardzo chcę wszystkich przeprosić za pięciodniowe opóźnienie w pojawieniu się tej recenzji - oczywiście zniechęcenie nie było jedynym powodem tej zwłoki, równie ważną rolę odegrało tu Rzeczywiste Pozainternetowe Życie, które niestety w tym okresie pochłonęło zbyt wiele mojej uwagi.
To powiedziawszy, chciałam powiedzieć, ze niepotrzebnie martwiłam się tym, jaką książką będzie ,,Jak żyć dobrze, będąc DDA''. Nie jest to może najbardziej rozbudowany z poradników, ale jest to poradnik dobry. Polecałabym go w szczególności osobom, które dopiero zaczynają się interesować tematem DDA/DDD, bo ci z Was, którzy przeczytali już kilka(naście?) pozycji dotyczących tego zagadnienia mogą się poczuć lekko rozczarowani. ,,Jak żyć dobrze…’’ jest bowiem bardziej pozycją wprowadzającą w tematykę, niż poważną naukową publikacją na ten temat.

,,Mam prawo oczekiwać uczciwości od innych''

Książka składa się z sześciu rozdziałów poświęconych odpowiednio tematyce badań nad syndromem DDA/DDD i temu czy ma on swoje miejsce w klasyfikacji chorób; wyjaśnieniu/naprowadzeniu nas na to, co się z nami stało w dzieciństwie (i tu bardzo bym chciała, żeby podrozdział poświęcony schematom osobistym był dłuższy i bardziej szczegółowy, ale nie można mieć wszystkiego); omówieniu natury wstydu i związków między osobą a emocjami oraz osobą a relacjami z innymi. Całość zamyka rozdział poświęcony psychoterapii i jej poszczególnym nurtom.

Do tego w książce znajdziemy kilka przydatnych w pracy nad sobą ćwiczeń i Osobistą Kartę Praw, która moim zdaniem, powinna być częściej obecna w przestrzeni publicznej, bo wciąż nie wszystkie z jej dwudziestu pięciu punktów są dla ludzi oczywiste, a co dopiero przez nich respektowane.

,,Mam prawo powiedzieć: nie wiem''

Książkę czytałam jako Dorosłe Dziecko z Rodziny Dysfunkcyjnej (DDD) i powiem tak: ta książka jest ważna. Jest przydatna. I jest dobrze napisana. Marta Sak ma lekkie pióro i nie zarzuca nas mnóstwem informacji, których nie zrozumiemy, albo o których zapomnimy zaraz po przeczytaniu rozdziału. Poza tym, chociaż interesuję się tym tematem od dłuższego czasu, miałam kilka przebłysków zrozumienia podczas lektury – na zasadzie ,,a więc tak to działa’’, ,,a więc dlatego tak reaguję’’. To już o czymś świadczy, prawda?

Jeśli więc chcecie dowiedzieć się czegoś o mechanizmach zachodzących w psychice osób pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych lub zmagających się z problemem alkoholowym to ta książka będzie doskonałym wprowadzeniem.

Polecam.




*książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-07-27
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Jak żyć dobrze, będąc DDA
Jak żyć dobrze, będąc DDA
Marta Sak
7.3/10

Jako dzieci nie mamy wpływu na to, w jakiej rodzinie się wychowujemy, ale w dorosłości możemy zadecydować, co zrobimy z bagażem trudnych doświadczeń. Alkoholizm lub inne przewlekłe trudności rodzicó...

Komentarze
@Meszuge
@Meszuge · około 2 miesiące temu
Kiedy DDA twierdzą dumnie "Mam prawo popełniać błędy i nie być doskonała", całkowicie się zgadzam, ale dodaję też, że masz też prawo ponosić konsekwencje swoich błędów, a to wielu z nich wprawia w osłupienie.
× 5
Jak żyć dobrze, będąc DDA
Jak żyć dobrze, będąc DDA
Marta Sak
7.3/10
Jako dzieci nie mamy wpływu na to, w jakiej rodzinie się wychowujemy, ale w dorosłości możemy zadecydować, co zrobimy z bagażem trudnych doświadczeń. Alkoholizm lub inne przewlekłe trudności rodzicó...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Czasem nasze problemy w życiu stopują nas i nie potrafimy ich przeskoczyć. Niestety, ale wielokrotnie nie rozumiemy samych siebie i bez drogowskazów uporanie się z trudnościami jest niemożliwe. Na s...

@Ferante @Ferante

„[...] człowiek jest istotą społeczną już od chwili narodzin, a jego doświadczenia z wczesnych lat życia kształtują jego postrzeganie rzeczywistości, w tym postrzeganie samego siebie. Nasze życie nie...

@AnnaKatarzyna @AnnaKatarzyna

Pozostałe recenzje @Chassefierre

Dewolucja
Blake Crouch nie czyta dobrych horrorów

Wnoszę to po tym, co napisał w ramach okładkowej zachęty ,,Dewolucji’’. I o ile Maxa Brooksa wielbię i wielbić będę za to, co udało mu się zrobić w przypadku ,,World War...

Recenzja książki Dewolucja
Stop overthinking. Jak przestać tyle myśleć
Ładna okładka to nie wszystko

,,Stop overthinking’’ ma ładną okładkę z wyczillowaną kapibarą i to w zasadzie koniec plusów. No, może jeszcze dałoby się podciągnąć pod nie fakt, że ta książka nie jest...

Recenzja książki Stop overthinking. Jak przestać tyle myśleć

Nowe recenzje

Córka powietrza
Córka powietrza
@Anna30:

Twórczości Pani Doroty Gąsiorowskiej przyglądnęłam się bliżej poprzez przeczytanie w odbiorze trzech niezwykle napisany...

Recenzja książki Córka powietrza
(Nie)poskromiony Bart
Upaść jest łatwo, trudniej się podnieść
@kd.mybooknow:

📸#współpracareklamowa Seria “Nieposkromiona” Agnieszki Kotuńskiej to emocjonalny i fabularny rollercoaster i oczywiście...

Recenzja książki (Nie)poskromiony Bart
Trzy siostry. Burza
Trzy siostry. Burza
@l.szarna:

„Jesteśmy przeklęte. Matka nas przed śmiercią przeklęła.” Kolejna część cyklu Trzy siostry od Katarzyny Michalak za mną...

Recenzja książki Trzy siostry. Burza