Mama od tortur recenzja

Mała Gert była ukochaną córeczką tatusia. Ich wyjątkowa relacja sprawiła, że dziewczynka nie cieszyła się sympatią rodzeństwa. Niestety matka nie pomagała w zażegnaniu trudnej sytuacji. Wręcz przeciwnie, czuła do dziewczynki wyjątkową niechęć, okazując ją kompletnym brakiem zainteresowania dzieckiem. Nic dziwnego, że jako nastolatka Gertrude skorzystała z pierwszej nadarzającej się okazji, by wyrwać się z toksycznego domu. Jej pierwsze małżeństwo było jednak jednym z wielu. Kobieta bowiem nie potrafiła odnaleźć się w relacji, a mężczyźni, których wybierała, jeszcze pogłębiali jej aspołeczne zapędy. Kiedy sama została matką, wpadła w obsesję na punkcie "dobrego wychowania" swoich córek. Jej definicja tegoż była jednak, delikatnie mówiąc, dość nietypowa.

Opis dzieciństwa i początków dorosłości bohaterki jest niezwykle istotny dla zrozumienia jej późniejszych poczynań. Sylvia i Jenny Likens miały odczuć skutki jej życiowych traum na własnej skórze. Kiedy ojciec dziewczynek powierzał opiekę nad nimi Gertrude Baniszewski, nie miał świadomości, że oddaje swoje córki w ręce potwora. Kobieta, na swoje własne żądanie nazywana przez wszystkie okoliczne dzieci mamą, za cel obrała sobie utemperowanie nastolatek. Czy jednak przetrzymywanie w zimnej piwnicy, głodzenie lub przypalanie papierosami można uznać za metody wychowawcze? To tylko kilka przykładów potworności, jakie przez kilka miesięcy pobytu w domu Gertrude znosiły siostry Likens. Dom rodziny Baniszewski był otwarty dla wszystkich dzieciaków. Zasady ustalała w nim Gertrude. Nastolatki, zadowolone z panującej tam swobody, chętnie dały się prowadzić brutalną drogą, wyznaczoną przez gospodynię.

Ciężko uwierzyć, że te wszystkie drastyczne sceny wydarzyły się naprawdę. Czy konsekwencje poniesione przez sprawców są adekwatne do poziomu ich okrucieństwa? Czy rodzice nastolatek nie byli w równym stopniu odpowiedzialni za tę tragedię? A co ze społecznym zobojętnieniem wobec dziejącego się tuż za ścianą dramatu dzieci? Z pewnością cena, jaką poniosła Sylvia oraz trauma doznana przez Jenny nie mogą zostać zmazane nawet przez najsurowszy wymiar sprawiedliwości.