Marionetka recenzja

" (...) piękny dom, eleganckie życie. Tak naprawdę to tylko lukier, który pokrywa śmierdzące, zgniłe wnętrze, jednak każdy się na to nabiera. Ty też..."

"Marionetka" Sylwia Bies

Styczeń 2016 roku. W mieszkaniu odnalezione zostają zwłoki młodej kobiety. Najbliżsi ofiary są przekonani, że wiedzą, kto może odpowiadać za tę zbrodnię. Rozpoczyna się dramatyczna walka z czasem.
Kilka lat wcześniej dwie pochodzące z różnych światów nastolatki się zaprzyjaźniają. Spoiwem ich relacji staje się mroczny sekret. Julia i Agnieszka są gotowe zrobić wszystko, by prawda, która może zniszczyć ich przyszłość, nie wyszła na jaw.

Najnowsza książka Sylwii Bies to jedna z tych, która "czyta się sama", fabuła wciąga od samego początku, akcja goni akcję. Jeszcze rozdział i odkładam... i nagle koniec. Zwroty akcji w tym thrillerze psychologicznym są zaskakujące a każdy szczegół ma swoje znaczenie. Historię poznajemy z dwóch perspektyw, jedna ma miejsce w 2016 a druga w teraźniejszości. Obie się uzupełniają i na koniec dają nam pełny obraz historii. Tematem przewodnim jest rodzina, jedni mają ją pełną, drudzy nie. W teorii ta pierwsza jest wyznacznikiem szczęścia, jednak w życiu różnie bywa i możemy być bardzo mocno zdziwieni. Wybory niosą konsekwencje, a złe czasami niestety tragedię. Jedno kłamstwo ciągnie za sobą lawinę zdarzeń którą ciężko zatrzymać. Z każdą stroną nasze emocje są wystawiane na próbę a tajemnice czyhają na każdej stronie. Bohaterowie którzy grają swoje wymyślone role są nie podrobienia a zakończenie wywołało we mnie niesamowite zaskoczenie. Mamy tu zagadkę kryminalną, psychologiczny zarys postaci, skomplikowane relacje, manipulacje, przemocowego męża, maltretowaną kobietę ...krótko mówiąc bomba czytelnicza dająca do myślenia. Wydawało się, że już wszystko wiem, odkryłam tajemnicę, po czym nagle czytając dalej dowiaduje się jak bardzo się myliłam. Tutaj nic nie jest proste i oczywiste, autorka prowadzi nas krętymi ścieżkami i wywraca wszystko do góry nogami.
Czy bywamy marionetkami? Jak często robimy coś tylko dlatego, że inni tego od nas oczekują?