Mężczyzna, który zjadł orzeszki recenzja

Kiedyś niczym nadzwyczajnym było drukowanie powieści w odcinkach, np. w gazetach. Teraz jest to dość oryginalna forma, jednocześnie wprowadza pewien powiew świeżości. "Mężczyzna który zjadł orzeszki" to pierwszy tom literackiego serialu kryminalnego, który będzie wydawany w comiesięcznych odcinkach.

Główna bohaterka Lucja Słotka to kobieta bezkompromisowa i zadaniowa. Można powiedzieć, że żadnej pracy się nie boi. Zostaje zatrudniona przez Tadeusza Walentego i jego żonę Zofię jako Home Disaster Manager. Jej zadaniem jest zorganizowanie sześćdziesiątych urodzin pana domu oraz dopilnowanie by goście dobrze się bawili. Jak się później okaże Lucja stanie się powiernikiem problemów wszelkich i doradcą w sprawach beznadziejnych. Chleba na zakwasie upiecze, ale także pomoże w rozwiązaniu konfliktów małżeńskich, bo przecież Malwina brzmi zupełnie jak polopiryna...

Wszystko zdaje się układać poprawnie, do momentu podania bigosu i nagłej śmierci jednego z uczestników imprezy. W posiadłości rozpoczyna się śledztwo, a trzeba przyznać, że każdy z gości posiada konkretny motywy, by zaliczyć go do grona potencjalnych sprawców.

Ale to było dobre! Idealnie wpisało się w moje poczucie humoru. Osobiście mam lekki dystans do komedii kryminalnych. Boję się, że proporcja kryminału i komedii nie sprosta moim oczekiwaniom. Zazwyczaj wolę jeśli jest bardziej komediowo, a wątek kryminalny jedynie dopełnia całości i nadaje jej intrygującego smaczku. Tutaj jest zarówno sporo śmiechu, ale również ciekawa i niełatwa zagadka kryminalna.

Na pierwszy plan wysuwa się dość charakterystyczna i charyzmatyczna postać Lucji, myślę, że mogłabym ją polubić. Oprócz niej otrzymujemy kilkoro innych bohaterów, należących do branży filmowej, którzy nie do końca pałają do siebie sympatią.

Jedno trzeba przyznać, jeśli pod jednym dachem skumuluje się tak różne osobowości, jednocześnie dążące do zbliżonego celu to katastrofa murowana.

Co do formy przekazu, to jestem również na tak. Książka jest lekka, podręczna, a fabuła zwięzła, ale treściwa. Polecam!
Wrzucicie ją do torebki, plecaka czy saszetki, a gwarantuję, że umili Wam czas w komunikacji miejskiej, na plaży czy kiedy utkniecie w niekończącej się kolejce w przychodni.