Miłość na własność recenzja

„Miłość na własność” to już trzeci, a zarazem finalny tom serii, wydanej przez Sandre Robins. Mieliśmy „Miłość na sprzedaż” gdzie poznawaliśmy losy Borysa i Sary oraz „Miłość na kredyt” w której pierwsze skrzypce grała Amy. Tym razem przyszła pora na historię Sue, która… no właśnie, czy można zaliczyć jej życie do udanych i szczęśliwych?

Historię rozpoczynamy od poznania Seweryna, który rozwodzi się, ze swoją żoną. Mężczyzna w celach „oderwania myśli od rzeczywistości” wybiera się do Rezydencji, która jak wiecie jest domem publicznym, gdzie oprócz tańca erotycznego, można zaznać też innych uciech cielesnych za odpowiednią opłatą. (Ależ pięknie mi się udało to nazwać :P) Na miejscu wzrok mężczyzny przykuwa najbardziej ubrana kobieta w Rezydencji, która jak się później okazuje, jest głową całego przybytku. Chociaż początek ich znajomości, opierał się tylko na kilku wypowiedzianych do siebie zdań, po czasie narodziła się między nimi nić przyjaźni. Ale czy taka opcja pasuje Sewerynowi? Czego tak naprawdę boi się Sue i dlaczego nie chce otworzyć się na miłość?

Ta część jest inna niż poprzednie. Już od pierwszych stron widać, że autorka włożyła masę pracy w kreowanie swoich bohaterów. Mamy tu mnóstwo emocji, a sama fabuła należy do tych spokojniejszych. Sue jest niezwykle ciekawą postacią, już w jedynce bardzo mnie zainteresowała, dlatego ogromnie się cieszę, że powstała o niej osobna historia. Co oczywiście wiąże się z tym, że jeśli nie znacie poprzedniczek, trzeba je koniecznie nadrobić. Sama miałam czasem kłopot z przypomnieniem sobie niektórych faktów, bowiem od wydania ostatniej części minęło dość sporo czasu, a w międzyczasie sama przeczytałam dość sporo książek.

Historia Sue jest przepełniona emocjami. Wydarzenia, których doświadczała przez całe życie, ukształtowały ją, a ona sama stworzyła naokoło siebie mur, za który nie wpuszcza praktycznie nikogo. Autorka z początku co rozdział przenosi nas w czasie, aby zarysować nam jaka Sue była w młodości, a jaka jest teraz, jako managerka Rezydencji. Oczywiście dowiemy się też w jaki sposób się nią stała i poznamy też jej sekret, o którym nikomu nigdy nie mówiła.

"Nic nie jest na własność, a tym bardziej miłość" to cytat, który od razu wpadł mi w oko i który idealnie obrazuje całą relację między Sewerynem, a Sue. Nie można brać niczego za pewnik, osiadać na laurach, a tym bardziej bawić się czyimiś uczuciami. Sandra Robins włożyła w swoją powieść całą masę emocji. Niektóre momenty chwytają za serce, inne mocno zaskakują i doprowadzają do łez, a jeszcze inne powodują, że na twarzy pojawia się uśmiech. Mamy tu tajemnice i sekrety, które miały nigdy nie ujrzeć światła dziennego. Ale niestety, „by pokochać na nowo, trzeba rozliczyć się z przeszłością”, bez względu na to jaka mroczna by ona nie była…

Polecam Wam czytać całą serię, ponieważ te historie się ze sobą łączą. A każda z nich jest naprawdę świetna i warta poznania :)