Gwiazd naszych wina recenzja

Czemu śmierć dotyka tak młodych ludzi?
Mają przed sobą całe życie, jednak zostają wystawieni na próbę siły.

To właśnie historia Hazel i Augustusa sprawiła, że zaczęłam doceniać życie, które mam.
Hazel i August poznają się na grupie wsparcia dla osób chorych na nowotwór.
Pomimo tego, że w grupie są same osoby, które stoją w obliczu śmierci to bije od nich radość z życia.
Nie ma narzekania na los jaki ich spotkał. Wręcz przecenie doceniają każdy chwilę, która jest im dana. A przecież powinno być całkowicie inaczej. Mają prawo do narzekania, użalania się nad sobą. Przecież ich dni są policzone. Często każdego dnia narażeni są na ból i cierpienie. Często to oni sami muszą być silni dla swoich najbliższych i pocieszać ich, że wszystko będzie dobrze.
Dopóki nie stoisz w obliczu choroby i śmierci nie doceniasz swojego życia….

Hazel i Augustus poznają się, aby wspierać siebie nawzajem. Kto ich lepiej zrozumie, niż oni sami.
Ich miłość nie należy do najłatwiejszych. Napotykają problemy, jednakże czym są te problemy w obliczu śmierci?
Odnoszę wrażenie, że właśnie w tym momencie potrzebowali siebie najbardziej. Byli dla siebie wsparciem, a przede wszystkim nauczyli się kochać.
Każdy dzień przeżywali tak, jakby miał być ostatnim.
Było pełno łez, wzruszeń, nieporozumień. Ale najważniejsze jest to, że zawsze wracali do siebie.
Ich miłość zostaje wystawiona na próbę.
Spełniają ze sobą swoje marzenia.

Niestety nie jest tak uroczo przez całą książkę. Mamy do czynienia ze śmiercią ich najbliższych. Czujemy złość na niesprawiedliwość losu. Czemu akurat oni? Dopiero się poznali, mogliby jeszcze tyle ze sobą zrobić. To nie nam jest decydować kto umiera.
Smierć jest czymś strasznym. Bytem, z którym nikt nie jest w stanie wygrać. Każdego z nas czeka taki los, jednych prędzej, a drugich trochę później.

Gdzie leży wina, czy wszystko zostało zapisane w gwiazdach ? Czy to wina naszych gwiazd?
Smierć bohaterów wstrząsnęła mną. Byłam zła na autora, że nie dał im więcej czasu. Łzy płynęły po policzkach, ciężko było zapanować nad emocjami, które mną targały.
Jest to pozycja obowiązkowa. Dzięki tej książce można docenić własne życie.
Koniecznie zaopatrzcie się w chusteczki, z pewnością się przyrządza.