Dziewczyny z północy recenzja

Przemoc seksualna, aborcja i brak poszanowania dla podstawowych praw człowieka. Bezpodstawne zatrzymania, poniżenia i fałszywe oskarżenia. Menstruacja, mentalność ludzi z małych wiosek i zdrady. „Dziewczyny z Północy" to powieść, która ocieka brudem. Główną bohaterką jest w niej Xiaohong, której życie nie oszczędza. W jej świecie pełno jest mężczyzn, którzy wykorzystują naiwne dziewczyny, a kobiety kobietom podstawiają nogi. Bywa w tym nikła nadzieja na lepszy los, a przyjaźń, pomaga podźwignąć się po kolejnych upadkach, ale wciąż nic zdaje się nie zmierzać w dobrą stronę.

Nikt nie decyduje o miejscu, w którym się urodził, a jednak bywa tak, że determinuje ono nasze życie. Nie ważne, jak Xiaohong się stara, jak łatwo odnajduje się w nowych sytuacjach i jak jest silna — wciąż pozostaje dziewczyną z Północy, którą można wykorzystać i porzucić. A takich jak ona jest wiele. I w tej książce, i w życiu.

Sheng Keyi tworzy obraz do bólu szczery. Odbija rzeczywistość, jaką sama miała szansę obserwować będąc jedną z kobiet, które ze wsi przeniosły się do miasta. Skupiła się na próbach legalnego zarobku, ludziach wykorzystujących naiwność, niskim stopniu edukacji (w tym tej seksualnej) czy walce o niezależność. Opisała to momentami wręcz ostro, co pozostawia czytelnika z nieprzyjemnym uczuciem w sercu. Bywa też oschła, a jednak stworzone przez nią bohaterki pełne są uczuć. Co za tym idzie — nie lubię się z jej stylem, a jestem pod wrażeniem historii, którą stworzyła. Ma ona wartość, której nie sposób nie docenić.

Naturalistyczne opisy, cięty humor i momentami okrutne uwagi odnośnie wyglądu. Prostytucja* jako jedna z metod na przeżycie, gwałt i przymusowa sterylizacja. Powieść mocna i zostająca w czytelniku. Poruszająca tematy tabu i zwracająca uwagę na świat, który zwykle znajduje się poza zasięgiem naszego wzroku. Książka ważna i potrzebna.


przekł. Kinga Kubicka


* Pracownice seksualne walczą o to, by nie mówić o „prostytucji", ale w tym przypadku słowo zostało przeze mnie użyte celowo, bo obraz w książce był tak brudny i przygnębiający... Czułabym się nie fair względem aktywistek nazywając to „pracą seksualną".