Recenzja książki Czy z tym domem mi do twarzy?

Przyznam szczerze, że nie sądziłam, iż poradnik designerski zapewni mi tyle refleksji. Książka jest bardzo ładnie wydana i składa się z nieszablonowych rozdziałów: Ściana, Lustro, Fotel, Klamka, Okno, Poduszka, Obraz, Biurko i Lampa. Każdy rozdział zawiera opowieść o tych częściach domu z perspektywy projektanta (zawodowego lub amatora), różne opowieści o psychice mieszkających oraz ćwiczenia. Porady dotyczą kolorów, detali, aranżacji wnętrza, ogólnego wystroju, ale i tego, kto urządza i czy każdy w tym domu ma swoje miejsce. Sporo jest tu rozważań na temat tego, jak traktujemy miejsce, w którym mieszkamy, czy czujemy się w nim dobrze lub wprost przeciwnie, jak nasze wspomnienia z dzieciństwa wpływają na nasze wybory designerskie, czy mieliśmy wpływ na miejsce, w którym mieszkamy. Na przykład jako nastolatek żona lub mąż. Czy przechowujemy pamiątki po rodzicach lub wprost przeciwnie - tym, jak urządzamy własny dom, czy nie próbujemy odciąć się od toksycznych relacji. Całość daje do myślenia, a przynajmniej mi dała.
Bardzo praktyczne uwagi dotyczyły 3 rodzajów przestrzeni w domu: osobistej, rodzinnej i publicznej i jak sobie z tym radzimy. Po drugie wiele uwag dotyczyło tego, jak i ile każdy z domowników ma swoje miejsce w domu. Po trzecie bardzo ciekawe rozprawy na temat rodziców, dzieciństwa i naszych gustów estetycznych oraz trybu życia w połączeniu ze znajomością psychologii autorki rozwinęło mnie w tym temacie. Ćwiczenia, które sugeruje autorka, pozwalają na refleksję na swój temat.
I ja to uczyniłam. Książka uzmysłowiła mi, że to jak urządzamy z mężem nasz własny kącik, świadczy o tym jacy jesteśmy. Ćwiczenia z książki pozwoliły mi spojrzeć na siebie i swoje problemy z dystansu. Ten styl narracji w książce z upersonifkowanym domem to świetna metoda na takie właśnie spojrzenie na nas, na nasz dom z dystansu i na uświadomienie sobie nieuświadamianych zakamarków osobowości. Wspomina człowiek dom rodzinny, domy jakie lubiliśmy, w których czuliśmy się dobrze, a w których źle. No i temat przestrzeni publicznej, rodzinnej i prywatnej w domu. TO ważna sprawa, która świadczy o nas, ale i o społeczeństwie, w którym żyjemy. Wczoraj dyskutowałam na ten temat z przyjaciółkami i samą sobą. Książka bowiem uświadomiła mi jak bardzo my się zmieniliśmy w stosunku do naszych dziadków, rodziców. Ale i jak każdy z nas zmienia się w przeciągu życia, a co pozostaje niezmienne. Metoda autorki, która każe czytelnikowi przeanalizować niepozorne detale w domu jest bardzo dobrym ćwiczeniem.
Książkę polecam.

KSIĄŻKA ZOSTAŁA OTRZYMANA Z KLUBU RECENZENTA SERWISU NA KANAPIE.PL