Mokosz recenzja

“Każdy ma przecież swoją tajemnicę, pielęgnowaną w ukryciu przed spojrzeniami innych, ale i roztaczającą uwodzicielską woń…”

Elena jest mężatką, młodą kobietą, która stroni od ludzi. Niespodziewanie zostaje zamordowany jej mąż, odnoszący sukcesy przedsiębiorca, a ona sama staje się główną podejrzaną. To ona znalazła go martwego w ich ogrodzie. Prowadzący sprawę prokurator Marian Borys nie mając punktu zaczepienia, zaczyna grzebać w przeszłości Eleny. Zeznania osób znających Elenę są bardzo sprzeczne i negatywne. Jedni twierdzą, że jest wyrachowaną osobą, zdolną do wszystkiego inni głoszą, że to ona swoimi romansami przyczyniła się do samobójstwa męża. A jaka jest prawda? Elena jest kobietą o wielu twarzach, jej los spoczywa w rękach prokuratora. Kobieta zaczyna robić na Borysie coraz większe wrażenie, przyciąga i odpycha jednocześnie…

Z ciekawością zaczęłam czytać, dostałam kryminał, który intrygował i był bardzo nieoczywisty. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, fabuła zajmująco, choć minimalistycznie utkana. Dotyka przemyśleń bohaterów i skomplikowanych relacji międzyludzkich, a w tle zagadkowe morderstwo. Z mroku tajemnic wyłaniają się słowiańskie wierzenia i naturalizm. Autorka stopniowo buduje napięcie, z mroku tajemnice wynurzają się złożoność i zawiłość ludzkich charakterów.

Z opowieści wyłania się pełna sprzeczności postać głównej bohaterki. Wyraźny, zaskakujący portret psychologiczny kobiety, która została skrzywdzona. Jedni obwiniają ją o całe zło tego świata, inni dostrzegają jej prawość. Senne wizje, majaki, które mieszają się z rzeczywistością. Trudno rozpoznać, gdzie jest prawda, a gdzie wyłaniające się mroku tajemnic urojone wizje. Tutaj nic nie jest takie, jak początkowo nam się wydaje. Autorka umiejętnie i z wyczuciem wodzi nas za nos. Tajemniczy klimat, aura niedopowiedzeń wibruje w powietrzu, towarzyszy nam od początku do końca opowiedzianej historii. Obsesja, chęć odkrycia, odarcia drugiej osoby z najbardziej skrywanych sekretów przeszłości. Gra pozorów, przypisanie winy, bez względu na prawdę.

Zajmująca, nietuzinkowa, smutna, “inna” powieść obyczajowa i elementami kryminału, a w tle mitologia i słowiańskie bóstwa. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie, zmusza do refleksji, ukazuje, jak łatwo możemy zagubić się w zawiłych labiryntach kłamstw. Polecam, bardzo!