Mordercza rozgrywka recenzja

Ryszard Ćwirlej "Mordercza rozgrywka",

Lubię wnikliwość pisarską Ryszarda Ćwirleja, skupienie na szczegółach, umiejętność budowy specyficznego klimatu, a przede wszystkim wielotorową akcję, która do grande finale kluczy mocno i meandruje, niejednokrotnie zwodząc czytelnika. Czytałam do tej pory kilka tomów osadzonej w dwudziestoleciu międzywojennym kryminalnej retro serii z komisarzem Antonim Fischerem w roli głównej. Nie sądziłam, że swoją przygodę z serią neomilicyjną zacznę od ... dziesiątego tomu. Jednak tak jak historie z komisarzem Antonim Fischerem można czytać w dowolnej kolejności, tak nie miałam żadnych trudności, żeby wciągnąć się w kolejna historię, którą próbują rozwikłać Teoś Olkiewicz i spółka.

Ryszard Ćwirlej zapewne tak jak ja wychowywał się na przygodach porucznika Borewicza słynnego milicjanta z kultowego już serialu "07 zgłoś się" z Bronisławem Cieślakiem w roli porucznika i Zdzisławem Kozieniem, który występował jako porucznik Zubek. To z tego serialu pamiętam również pierwsze krwawe sceny, ucharakteryzowane ofiary morderstw, samochodowe pościgi. Od ma tych czasów kino akcji mocno się rozwinęło.

Porównania z "07 zgłoś się" nie da się uniknąć również w przypadku tejże serii, a "Mordercza rozgrywka" spokojnie mogłaby stać się jednym z kolejnych odcinków serii. Nawiązująca klimatem do serialu, przypominająca lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku również w zachowaniu bohaterów, z uwzględnieniem wszystkich związanych z epoką szczegółów.

I tym razem nie będzie to tylko jedna sprawa, a kilka wydarzeń, które w niedługim odstępie czasu wstrząsną Poznaniem i jego biznesowym półświadkiem. Zaginiona poznańska studentka, popełnione praktycznie na oczach wszystkich gości morderstwo w hotelu Polonez i zrabowana z partii pokera forsa, wydają się tak odległymi od siebie sprawami, że nie będzie można ich ze sobą powiązać. Czy jednak na pewno? I co takiego mogą mieć z tym wszystkim służby bezpieczeństwa?

Niepodrabialny klimat, barwne, rodem z lat osiemdziesiątych, postacie i niewybredny język bohaterów tworzą specyficzny nastrój epoki, która przeszła już do historii. Ryszard Ćwirlej co jakiś czas odkurza tamte czasy od zapomnienia. W końcu dla wielu młodszych czytelników lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku już dawno przykryła patyna retro. W ten sposób kultowi już, kapitan Żbik z komiksów czy porucznik Borewicz z serialu, mają swoją kontynuację w osobie cwaniakowato-fajtłapowatego chorążego Olkiewicza. Dziękuję Wydawnictwu Muza za książkę.