Most Ikara recenzja

Bardzo ciekawy, metaforczny tytuł i mroczna, klimatyczna, pasująca co niego okładka. Ikar stanowi symbol dążenia do realizacji własnych celów, wbrew naturalnemu porządkowi. To odwaga w podążani drogą marzeń, nawet wbrew temu co mówią inni. Ale jest to także nadmierna ambicją, która czasem może doprowadzić do katastrofalnych skutków, co znamy i pamiętam z mitu o Ikarze i Deadalu. Urzeczony wolnością Ikar leciał zbyt wysoko słońca, które roztopiło wosk na jego skrzydłach i runął do morza.

Lubicie nawiązania do mitologii? Ja bardzo. Są takie ciekawe, metaforyczne, mitologoe grecką znam najlepiej i miło, że nadal jest żywa w myślach autorów którzy się nią inspirują.

Główny bohater Antek, wychował się w tradycyjnej, katolickiej rodzinie, gdzie od pokoleń panuje patriarchat. Przez lata zakladał maskę, ale już ma dość udawania i nie chce żyć w narzuconej mu przez rodzinę roli.

Ciężko bywa sprostać wymaganiom innych, szczególnie gdy wartości i poglądy wyznawane przez rodziców i dzieci różnią się od siebie. Konflikty pokoleniowa to w zasadzie już tradycyjny problem, który dotyczy każdej rodziny. Rodzice choć kochają i dbają, nie zawsze rozumieją świat dorastających dzieci, ranią ich narzucając swoje racje.

Antek chce uciec od przeszłości i zawalczyć o marzenia. Ta droga prowadzi go do samej stolicy, do Warszawy. Duże miasto może zachwycić, oczarować swoimi możliwościami, światłami, sławą, przepychem. Tam wszysfko wydaje się większe i szybsze, intensywniejsze i łatwiejsze. Czy takie jest? Duże miasto może także przytłoczyć. Fascynujące, namiętne relacje mogą być także niebezpieczne. Patrzenie różowymi okularami na świat i rzucenie się w wir wolności moze być upajające, nie tylko przyjemne, ale i odbierające logiczne myślenie.

"Ile jesteś w stanie zapłacić, aby poznać smak wolności"?

Mitologiczny Ikar pragnął wolności, lecz zachwyt nad nią odebrał mu uważne myślenie i upadł. Antek także pragnął wolności, a ta, która dała mu Warszawy upoiła go, zachwyciła, ale także zraniła.

Czy Antek skończy jak Ikar? Czy marzenia i ambicje sprowadzą na niego upadek, czy jednak wyłamie się z tego schematu?

To nie jest abstrakcyjna powieść, rozterki Antka, porównania do Ikara, marzenia, ambicją i wolność, to wszystko dotyczy każdego z nas. Każdy z nas dorasta, zmienia się i chce poznać nowy, wielki, szalony świat. Pragniemy wolności, niezależności. Po drodze popełniamy błędy, śmiejemy się, płaczemy, cieszymy i cierpimy. To właśnie jest życie. To życie Antka, z którym możemy się utożsamiać.

Mamy tu naprawdę wiele wątków, takich z codziennego życia jak na przykład randkowanie w internecie, czy brak akceptacji. Niezrozumienie przez rodziców może być bardzo bolesne. Antek jest odrzucany przez swoją orientację i to przykre, jak wiele osób takich jak on przechodzi przez to samo w domu. Miłość, przede wszystkim ta rodzicielska powinna być ponad podziałami.
Dzięki tej realności możemy wczuć się w przygody Antka i przy okazji zainspirować się, znaleźć odpowodzi na nasze własne pytania.

W życiu Antka mamy wiele cierpienia, spowodowanego przez potrzebę bliskości. Jak to się mówi, samotnego serce zbliża się do każdego, kto okaże choć trochę zainteresowania, w nie zawsze jest to dobre, czy prawdziwe.

To wyjątkowa książka o życiu, o trudzie życia, bolesnej nauce o własnych błędach, konsekwencjach, porażkach, ambicjach, wychodzeniu poza schematy, modele wychowania. To także powieść o tym, czego każdy z nas pragnie, o miłości, przyjaźni marzeniach.

Książka jest naprawdę obszerna, jednak styl jest lekki i przyjemny, dzięki czemu czytanie nie dłuży się, a jest bardzo ciekawe. Zrobiła na mnie wrażenie, dała do myślenia, wzruszyła, zaszokowała. Napewno na długo ją zapamiętam i już teraz bardzo ją wam polecam.