Fragile Heart recenzja

Jeśli czytaliście książki Mony Kasten to wiecie, że autorka w dużej mierze bazuje na emocjach, które przejmują. W każdej swojej powieści porusza masę ważnych tematów i przedstawia swoje postacie w taki sposób, dzięki którym czujemy się jakbyśmy byli ich częścią. Tak było również z drugim tomem "Scarlet Luck".

Od początku jesteśmy wrzucani na głęboką wodę czytając wiadomości między Rosie a Adamem. A właściwie samą Rosie. Po końcówce pierwszego tomu, spodziewałam się, że pewna część ich relacji zostanie utracona. Początek nie brzmiał kolorowo. Dostajemy rozdziały, w których Mona Kasten ukazuje ich "niepełne" życie: pobyt Adama w klinice (dość krótki epizod, liczyłam na więcej szczegółów), prowadzenie audycji przez Rosie (z nowym pomocnikiem!). Nie jest tego dużo, ale już na starcie widzimy, że ciągle wracają myślami do chwil, które wspólnie dzielili. Te momenty najbardziej chwytały mnie za serce. W drugim tomie autorka położyła nacisk właśnie na tą warstwę psychologiczną; na przepracowanie wszelkich krzywd, trudności czy problemów, z którymi zmagają się bohaterowie (❗️TW: depresja, ataki paniki, wzmianki o przemocy seksu4lnej, uzależnienie). Zrobiła to w bardzo przystępny sposób. Nie chcę Wam za dużo zdradzać, bo warto samemu poznać pewne elementy, które Kasten zdradza w kolejnych rozdziałach, ale miejscami ta historia boli. Boli i sprawia, że nikt nie jest nam obojętny.Czasami ta historia wprawia nas w irytację; ile razy chciałam wejść do książki i potrząsnąć niektórymi osobami, wykrzyczeć im prosto w twarz, że to, co robią jest toksyczne dla nich samych, a przede wszystkim dla bliskich z ich otoczenia. Momentami czułam się jak część tej historii i chciałam pocieszać Rosie, móc ją ochronić od krzywd, całego internetowego hejtu, który na nią spadł. To było straszne... Zapewne wszyscy wiemy albo chociaż domyślamy się, jak wygląda życie sławnych osób; ile muszą znosić, co ukrywać, by uniknąć najgorszych sytuacji. Jednak dopiero gdy o tym czytamy, jak na przykład w takiej powieści, najlepiej możemy sobie to wyobrazić.

W "Lonely Heart" te szczęśliwe momenty powoli znikały z życia zespołu, natomiast we "Fragile Heart" na nowo odbudowywali to, co zostało im zabrane. I tak też bym opisała tą historię. Jest ona pełna ciepła, humoru, wzajemnego wsparcia. Niestety skrywa też dużą dozę smutku, nieustannego przerażenia i złamanych serc. Relacja Adama i Rosie jest jedną z najpiękniej przedstawionych relacji, które poznałam na papierze (autorka pokusiła się nawet o dwie, dość szczegółowe, sceny zbliżenia z obu perspektyw, także miejcie to na uwadze). A samo to zakończenie było dla nich po prostu idealne. Polecam!!