Dom po drugiej stronie jeziora recenzja

Do sięgnięcia po tę książkę zachęcił mnie przede wszystkim tytuł, mieszkam nad jeziorem i może dlatego lubię taką tematykę, chociaż nie chodzi tylko o samo jezioro, ale o to, że jakiś czas temu czytałam książkę o takim samym tytule, lecz polskiej autorki. Chciałam dostrzec jakieś różnice. Oczywiście, że takie są, nawet dość spore, bo zupełnie inne tematy autorzy poruszają w swoich książkach, no i to właściwie bardzo dobrze.
Przyznam się, że ja również, tak jak bohaterka powieści "Dom po drugiej stronie jeziora" lubiłam spoglądać przez lornetkę na jezioro, chociaż nie tylko na nie..., i podobnie jak w tej książce, kupił ją mąż, lecz nie po to, żeby oglądać ptaki, lecz żeby podziwiać panoramę wokół naszego miasteczka i w czasie rejsów promem po Bałtyku.

Casey Fletcher jest znaną aktorką, niedawno owdowiała i swoje smutki zaczęła topić w alkoholu. Dla dziennikarzy taki temat to prawdziwy kąsek, więc wybucha skandal, żeby chronić córkę przed dziennikarzami, matka (również aktorka) zmusza Casey do wyjazdu do domu rodzinnego, który znajduje się nad jeziorem. To odosobnione miejsce, jezioro nie jest dostępne dla nieproszonych gości, a nad nim jest tylko kilka domów. Matka ma nadzieję, że w odosobnieniu córka przestanie pić. Nic bardziej mylnego...
Casey siedząc wygodnie na swojej werandzie i trzymając w lornetkę w dłoniach oraz mając obok zapas alkoholu, spędza niemal cały czas na obserwowaniu jeziora oraz także na podglądaniu Toma i Katherine Royce’ów, sąsiadów, którzy od niedawna mieszkają w domu po drugiej stronie jeziora. Chociaż nie jest to duże jezioro, nie ma możliwości, żeby oni ją zobaczyli, chyba żeby też mieli lornetkę.

Chociaż początkowo fabuła trochę się dłuży, gdyż krąży wokół głównej bohaterki sączącej drink za drinkiem, to czyta się lekko i szybko. Gdy akcja nabiera tempa, to wiadomo już dlaczego autor zastosował taki jakby usypiający początek.
Zauważając jakiś ruch na wodzie, mimo tego, że dość sporo wypiła, płynie swoją łódką na środek jeziora. Zauważając pływające ciało, skacze do wody. Okazuje się, że to jej nowa sąsiadka Katherine, która zasłabła i straciła przytomność, udaje się wciągnąć ją do łodzi.

Kobiety powoli zacieśniają znajomość, chociaż są z różnych światów i mają inne zainteresowania. Lecz Casey zauważa coś, co niejako zmusza ja do ciągłej obserwacji domu Kate i jej męża. Coś w nim jej się nie podoba, chociaż sama nie wie co. Gdy jednak któregoś dnia Katherine nagle znika, a jej mąż ma niejasne wytłumaczenia, Casey za wszelką cenę chce dowiedzieć się, gdzie ona jest, dlaczego tak nagle zniknęła.

Co stało się z jej nowo poznaną sąsiadką? Czy wróciła do miasta sama, lecz dlaczego nie odbiera telefonu? Jakie tajemnice odkryje Casey?
Spodobał mi się mroczny klimat tej książki, a wątek paranormalny uważam za świetne posunięcie. Sama czasem zastanawiam się nad tym, co kryje się w moim jeziorze. Jakie ono kryje w sobie tajemnice i czy kiedyś ktoś je odkryje...
Chwilami przewidująca, lecz jednak zaskakująca opowieść nie tylko o jeziorze, które skrywa w swoich wodach mroczne sekrety, ale także o toksycznej miłości, która potrafi nawet paraliżować człowieka.
Mimo wielu różnych opinii polecam tę książkę, warto samemu się przekonać, czy nam się podoba.