Na wieczne potępienie recenzja

Z reguły uwielbiam, kiedy dużo się dzieje w powieści kryminalnej, jednak czasami potrzebuję też nieco spokoju, dla równowagi. Wtedy sięgam bez zastanowienia po książki pani Małgorzaty Rogali. Jej osoba to dla mnie pewnik, że biorąc do ręki historię, którą stworzyła, otrzymam intrygującą, lecz jednocześnie spokojnie poprowadzoną zagadkę kryminalną okraszoną kameralnym klimatem. Tak było i tym razem.

„ Na wieczne potępienie ” to już trzeci tom z cyklu „ Pełnia tajemnic ”. Kolejny raz Pełnia oczarowuje swoim klimatycznym pejzażem małomiasteczkowości. Od tej położonej w sąsiedztwie jeziora, otoczonej lasem miejscowości, w pobliżu Grudziądza, bije senność, a jednocześnie aura tajemniczości spowita atmosferą świątecznych przygotowań.

Zaszywając się pod ciepłym kocem, z kubkiem rozgrzewającej herbaty w ręku, czytając książkę pani Małgorzaty, jeszcze intensywniej zdało się odczuć ten klimat. I właśnie to jest taka lektura. Na chłodny jesienny wieczór.

Tę beztroską harmonię burzy fakt morderstw dokonywanych na młodych kobietach. Morderca nosi w sobie poczucie, że zabijając je, oczyszcza świat z grzesznic, wymierza im karę i oczyszcza z grzechu nieczystości. Dokonuje czegoś ważnego. Bo jak mówi fragment z Księgi Mądrości Syracha, a który przytacza Autorka, „ To przez kobietę grzech się pojawił, to za jej sprawą wszyscy umieramy ”. Co kryje się w umyśle zabójcy? Czy rezolutna podkomisarz Gniewosz schwyta go zanim dokona kolejnego mordu, czy jak twierdzi, oczyszczenia?

Polecam tę opowieść tym, którzy chcą sięgnąć po lekki kryminał z dodatkiem wątków obyczajowych, w którym nie zabraknie również spojrzenia na bohaterów z psychologicznego punktu widzenia. Warsztat pisarski pani Małgorzaty niezmiennie budzi mój podziw. Jej styl pisania, sposób, w jaki kreuje bohaterów, nadając im wyrazistości. To wszystko współgra z intrygującą zagadką kryminalną, której poprowadzone nici, spokojnie, lecz z dozą ciekawości, łączą się w finale, który trzeba poznać. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom.