Recenzja książki Najszczęśliwszy człowiek na Ziemi

Eddie Jaku "Najszczęśliwszy człowiek na Ziemi",

Świadectwa osób, które przeżyły wojnę, Zagładę, były więźniami obozów, zostały wywiezione na Syberię, walczyły, tułały się po świecie, są niezwykle ważne. Swoją historię opowiada również Eddie Jaku, dzisiaj stulatek, niemiecki Żyd, mający też polskie korzenie, zamieszkały w Niemczech, który wojnę spędził w Belgii, Holandii i Francji, by w końcu zostać wywieziony do Auschwitz. Stamtąd przeżywszy marsz śmierci, uratował się, by na wiele lat pozostawić swoje wojenne wspomnienia jedynie dla siebie.

Historia Eddiego, to ile przeżył, ile też miał pecha, szczęścia, na ilu dobrych i złych ludzi trafił na swojej drodze, nadaje się wręcz na film. Czasami ilość zbiegów okoliczności wydaje się wręcz nieprawdopodobny. To były jednak czasy wojny, wtedy miało szansę wydarzyć się wszystko.

Dopiero w 1972 roku w Australii, dokąd wyjechał po wojnie, wraz z grupą innych ocalałych, pojął decyzję, że ich historie należy opowiedzieć światu. Założyli stowarzyszenie, które dziesięć lat później sformalizowali nadając mu nazwę: Australijski Związek Żydów Ocalałych z Holokaustu. Jak sam pisze: "Założyliśmy tę grupę, ponieważ opowiedzenie naszej historii dawało nam wyzwolenie. Nie oddam tego, jak to jest, kiedy znajdujesz się w towarzystwie osoby, która tam była, która czuje to samo co ty, która tak samo dobrze rozumie, dlaczego zachowujesz się tak, a nie inaczej. Inni mogą tylko próbować to zrozumieć, co jest godne podziwu, ale oni nigdy nie będą w stanie tego pojąć, bo nie mają takich doświadczeń".

Myślę, że kompaktowa książka Eddiego jest również efektem jego wystąpienia w TEDx Sydney, które miało miejsce w 2019 roku, a które można znaleźć i obejrzeć w internecie. Ten TEDxowy wydźwięk jest mocno wyczuwalny w książce łączącej nieprawdopodobną wręcz historię życia Eddiego Jaku z wartościami, które mu towarzyszyły i towarzyszą, a które stuletni człowiek, ocalały z Zagłady, chciałby przekazać innym ludziom. Optymizmu i dobrego podejścia do życia, po tym co przeżył, nie można mu odmówić.