Recenzja książki Idziemy po skarb

„Idziemy po skarb” to krótka opowiastka dla dzieci, napisana przez Janosha. Jej wznowienie właśnie ukazało się nakładem wydawnictwa Znak Emotikon, co gwarantuje doskonałą jakość i staranną redakcję. Dzięki Klubowi Recenzenta w serwisie nakanapie.pl, skąd otrzymałam ksiażkę, miałam okazję się o tym przekonać.

Książeczka opowiada o Misiu i Tygrysku, dwóch przyjaciołach, którzy postanawiają być bogaci. Wyruszają na wyprawę po skarb, dzięki któremu będą mogli zjeść na kolację aż dwa pstrągi oraz kupić mnóstwo rzeczy poprawiających komfort ich życia. Po drodze spotykają różne zwierzęta, a każde z nich inaczej postrzega bogactwo. Dla jednych największym skarbem jest śpiew ptaków, dla innych ich własny, potężny ryk. Miś i Tygrysek nie ustają w swoich poszukiwaniach skarbu, jednak ostatecznie odnajdują go zupełnie gdzie indziej, niż oczekiwali.

Okazuje się, że najprawdziwszym skarbem, jedynym, jakiego potrzebują, jest ich przyjaźń. Prawda tak uniwersalna, jak to tylko możliwe. I tak często zapominana przez dorosłych. Pieniądze raz są, a raz ich nie ma. Łatwo je stracić i pozostać z niczym. Natomiast przyjaźń jest wartością trwałą, odporną na przeciwności losu i warto ją pielęgnować. Z przyjacielem u boku wszystko jest łatwiejsze i lepsze. Nawet kalafior i ziemniaki smakują lepiej.

„Idziemy po skarb” jest publikacją przeznaczoną dla czytelnika od 3 roku życia, ale jest tak urocza, że z pewnością spotka się z zainteresowaniem również starszych czytelników. Nawet mnie zachwyciła. Ma niepowtarzalny, trochę staroświecki klimat, co ja akurat bardzo lubię w literaturze dziecięcej. Została zilustrowana przez samego autora. Wydawca zadbał o to, by czytelnicy, którzy stawiają pierwsze kroki w sztuce czytania, z powodzeniem mogli samodzielnie poznać tę historię, bo tekst wydrukowano dużą czcionką.

Myślę, że szczególnie w dzisiejszych czasach, kiedy jesteśmy przekonywani przez reklamodawców, że tylko posiadając mnóstwo przedmiotów, będziemy żyć w pełni, książeczka Janosha pomoże zrozumieć, co tak naprawdę jest ważne. Nie kolejne zabawki, nie drogie gadżety, ale życzliwa osoba obok. To prawdziwy skarb.