Nasza część nocy recenzja

Nasza część nocy

Autor: @recenzja_na_tacy ·1 minuta
2021-06-30
Skomentuj
2 Polubienia
„[...] kiedy nie można walczyć, jedyny sposób, żeby zachować spokój, to się poddać”

„Nasza część nocy” Mariany Enriquez to horror z niezwykle intrygującą fabułą i niesamowicie mrocznym, tajemniczym, dusznym klimatem. Powieść przesycona mistycyzmem, inspirowana historią oraz pradawnymi, zapomnianymi już wierzeniami i rytuałami mieszkańców Argentyny.

„Nasza część nocy” składa się z sześciu rozdziałów, a każdy z nich ma innego narratora. Tych sześć różnych perspektyw tworzy historię Juana – ojca oraz Gaspara – syna. To wokół tych dwóch postaci koncentruje się akcja powieści.

Juan jest członkiem Bractwa, które wywodzi się z Afryki, a przez Wielką Brytanię przywędrowało do Argentyny. Bractwo czci „Ciemność”, a Juan jest medium przez, które ta tajemnicza siła przemawia do swoich wyznawców. Opisy kultu „Ciemności” stanowią mroczną stronę powieści. „Ciemność” bowiem jest żarłoczna i okrutna, wymaga ofiar. Działalność Bractwa przypada na okres rządów wojskowej junty. Czasu, w którym na porządku dziennym były aresztowania, zatrzymania, torturowanie, a nawet zabijanie politycznych przeciwników. Bractwu, takie praktyki władzy są bardzo na rękę. Na czele jego wyznawców stoją ludzie wpływowi, bogaci, którzy w celu zapewnienia sobie nieśmiertelności są gotowi na wszystko, nie cofną się przed niczym. Kiedy Juan odkrywa, że Gaspar odziedziczył po nim niezwykłe moce i umiejętności za wszelką cenę stara się go uchronić przed własnym losem. Czy mu się to uda? Czy można oszukać przeznaczenie?

„Nasza część nocy” to w głównej mierze zapis skomplikowanej relacji ojca i syna. Relacji naznaczonej stratą i przemocą. Juan w imię miłości, wszelkimi sposobami stara się chronić Gaspara przed Bractwem. Gaspar kocha ojca i nienawidzi jednocześnie, boi się go, a nade wszystko nie rozumie jego zachowania. Choć Bractwo i jego rytuały zdominowały życie Juana, to robi on wszystko, aby Gaspar żył normalnie. Chłopiec chodzi do szkoły, zawiera piękne przyjaźnie, rozwija swoje zainteresowania. Żyje nieomalże normalnie, do czasu...

„Nasza część nocy” to historia niezwykle smutna, niekiedy wstrząsająca, krwawa i okrutna. Historia, z silnie zarysowanym tłem polityczno-społecznym wielokulturowej Argentyny. Książka, która w równym stopniu zachwyca i przeraża. Polecam.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-06-20
× 2 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Nasza część nocy
Nasza część nocy
Mariana Enríquez
7.1/10

Uzbrojeni po zęby żołnierze, strzeżone drogi i unoszące się w powietrzu napięcie – to Argentyna pod rządami wojskowej junty. Ojciec z synem zamierzają przeprawić się z Buenos Aires do północnej grani...

Komentarze
Nasza część nocy
Nasza część nocy
Mariana Enríquez
7.1/10
Uzbrojeni po zęby żołnierze, strzeżone drogi i unoszące się w powietrzu napięcie – to Argentyna pod rządami wojskowej junty. Ojciec z synem zamierzają przeprawić się z Buenos Aires do północnej grani...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mam słabość do grubych książek, zwłaszcza do powieści w sztywnych okładkach, w których strony pachną świeżym drukiem i tajemniczością. Zawsze, gdy w moje ręce trafia takie wydanie mam wobec niego ogr...

@aga.kusi_poczta.fm @aga.kusi_poczta.fm

"Nasza część nocy" jest jedną z książek, które jednocześnie trzeba zrozumieć, ale z drugiej strony lepiej się w nie bardzo nie zagłębiać, ponieważ można się przerazić jej nieoczywistym przekazem. Ki...

@werka751 @werka751

Pozostałe recenzje @recenzja_na_tacy

Równonoc
Równonoc

„Kolejna w moim życiu równonoc. Niszczycielka. Zabójczyni. Zwykła ku*wa. To do niej wszystko się sprowadza. Z myślą, że i tym razem przed nią nie ucieknę, otwieram drzwi...

Recenzja książki Równonoc
Tak szybko się nie umiera
Tak szybko się nie umiera

Małe miasteczko w „kraju pod butem Generała”, a w nim stojący u progu dorosłości i najdłuższych wakacji w życiu osiemnastoletni Tomek Wójcicki, który twierdzi: „o świeci...

Recenzja książki Tak szybko się nie umiera

Nowe recenzje

Obywatel Stuhr
Książka promocją filmu?
@almos:

Niedawno zmarły Jerzy Stuhr pisał i wydawał sporo książek, ale są one różnej jakości. Ta pozycja, napisana razem z syne...

Recenzja książki Obywatel Stuhr
Miłość pod choinką
Cudowna powieść, idealnie nastraja świątecznie.
@zksiazkaprz...:

Zbliżają się Mikołajki i Boże Narodzenie, a co jest najlepszym prezentem w te wyjątkowe dni ? Oczywiście, że książka. B...

Recenzja książki Miłość pod choinką
Córka milionera
Córka milionera
@Malwi:

"Córka milionera" to kryminał, który na pierwszy rzut oka może wydawać się klasycznym dreszczowcem, ale Tomasz Wandzel ...

Recenzja książki Córka milionera